Good Bye 2017 by Kaat Krabbelt
Overig

2017 wat was je divers. Van zwaar tot waardevol

2017 je was allerminst saai.
Wat mij betreft had dat best gemogen moet ik eerlijk bekennen.
Ik vond je pittig, verrassend, oké je was ook eerlijk maar je was vooral slopend (qua energie)
Ik neem jullie mee in vogelvlucht in mijn afgelopen jaar.

Omi
20 januari was de mooiste dag van het jaar.
Na een pittige periode beviel mijn cadeaudochter van 17 van een prachtige gezonde zoon.
Littlle X heeft mij tot Oma gebombardeerd. Oma op je 45ste is nogal wennen, zeker als je een moeder bent van een kleuterzoon. Vandaar de titel Omi,
little X heeft al meerdere Oma’s en het leek mij daarom prima om mezelf Omi te laten noemen.
Eerder schreef ik al een blog over hoe het is als je kind een tienermoeder wordt:   twintig-handen-op-een-buik
Het was schrikken, er mee om leren gaan was niet altijd makkelijk maar Oh wat is hij lief en leuk.
Hij brengt zoveel vreugde in de familie. Dax is een trotse oom en die verliefde blik naar elkaar doet je hart echt smelten.
Trots op Miss M dat zij zich heeft ontpopt tot een zelfstandige moeder die bijna op zichzelf gaat wonen.

Antwoorden
Hoorde we in 2016 dat Dax epilepsie heeft was 2017 het jaar van de antwoorden.
Uitgebreid verslag schreef ik in deze blog: Het laatste puzzelstukje
Het was fijn om de antwoorden eindelijk te horen maar oh wat was het confronterend.
Het betreft een genetische afwijking en in 2018 horen we of Dax het van één van ons heeft geërfd.
Wat een teleurstelling dat de medicatie er nog niet voor kon zorgen dat de epileptische activiteiten werden geminimaliseerd. De epilepsie is serieus en zo ook de gevolgen.
Het bezorgde deze moeder veel zorgen ook al staan we er vrij nuchter in.

Gevecht voor een nieuwe school
Iedere ouder wil het beste voor zijn kind dat lijkt me duidelijk.
Wat als je het idee hebt dat het onderwijs waar je kind op zit niet aansluit bij de behoeftes van je kind? Hoe vervelend is het als jij voelt dat je kind wordt overvraagd maar andere mensen dit (nog) niet door hebben. Ik heb alles uit de kast gehaald en hem laten onderzoeken. De uitslagen waren zelfs voor ons confronterend maar het maakte mij strijdlustig. Op zoek naar een goede plek voor onze zoon. Het voorstel Dax nog één jaar op zijn oude school te laten was onacceptabel voor mij.
Zelf heb ik ervoor gezorgd dat ik de juiste school heb gevonden en wat zijn we hier blij van!
Ik schreef er een krabbeltje over :    Wat maakt deze nieuwe school nou zo speciaal?
We zien een heel ander kind. Minder moe en oh wat leert hij veel.
Ik mis de zinnige en leuke gesprekken op het schoolplein maar dat neem ik voor lief.  Als je kind maar het juiste onderwijs krijgt!

Reuma Sucks
2017 was echt een diepte punt qua gezondheid.
De reuma heeft mijn sociale leven overgenomen en vreet al mijn energie. Het hele jaar is het niet gelukt om mijn gecontracteerde uren te werken. Had ik weer uren opgebouwd zat ik daarna weer “ziek” thuis. Inmiddels is een UWV traject opgestart voor een gedeelte van mijn werkuren.
Dit te accepteren valt niet mee…ik wil zo graag van alles kunnen en zeker met mijn kind.
Ik voel me soms schuldig ook al weet ik dat ik er niks aan kan doen:
 lieve-zoon-mama-zegt-sorry
Lieve vrienden: ik weet dat ik jullie minder heb gezien het afgelopen jaar. Het is niet omdat ik jullie niet wil zien maar het lukt me simpelweg vaak niet. Leren doseren is een kunst die ik nog niet geheel beheers. Ik hoop dat 2018 een beter jaar wordt qua gezondheid.

Het roer moest om
Ik heb jullie meegenomen in mijn poging wat kilo’s kwijt te raken.
Door mijn auto-immuun ziekte lukt het niet zo makkelijk maar het lukt wel stapje voor stapje.
Bijna 6 kilo kwijt in 8 weken. Ik ben blij en ook wel trots op mezelf.
Fijn dat mijn echtgenoot ook mee doet in het anders eten, dit helpt enorm.
2018 pakken we deze nieuwe levensmanier weer verder op.
Na jarenlang ziek thuis te zijn geweest is mijn echtgenoot weer aan het werk gegaan. Heel fijn natuurlijk maar qua huishouden merken we het wel. Niet meer iemand die daar alle tijd voor heeft en bij thuiskomst een warme hap klaar op tafel. Dan maar een minder opgeruimd huis…ik heb geleerd in 2017 meer los te laten.

Nikki
Wat begon als het mooiste en liefste cadeau voor Dax eindigde in een groot drama.
Dax kreeg van zijn tante een puppy, dit was zijn grootste wens en we hoopte dat het hem veel vreugde en rust zou geven. Een eigen vriendje die zou aanvoelen als hij het moeilijk had.
Nikki was zo lief en leuk. Zij veranderde mijn man in een softy die niks anders deed dan knuffelen en haar verzorgen. Met haar mandje naast zijn bed zorgde hij voor de nachtdiensten. Ha ha werd hij vroeger niet gauw wakker van zijn kinderen, reageerde hij op elke piep van onze pup.
Niet te bevatten dat we haar na 13 weken hebben moeten laten inslapen. Terwijl ik dit typ, biggelen de tranen over mijn wangen. Ze was ziek en had zoveel pijn dat het ondragelijk was. Dit verwacht je toch niet als je een pup hebt. Het raakt me helemaal omdat het Dax zijn cadeautje was en hij er zo verdrietig om is geweest. Hij heeft het nog regelmatig over haar. Voorlopig even geen hondje voor ons maar we hopen dat in de toekomst een hondje op ons pad komt van bijvoorbeeld één of twee jaar oud.

Nikki het hondje van Kaat Krabbelt

 

Blog
Februari 2017 ben ik deze blog begonnen.
Als beginneling in de grote blogwereld proberen mensen te bereiken.
Ik ben zeer tevreden en ook trots op mezelf dat ik het heb aangedurfd.
Het lukte me niet altijd om zoveel te bloggen als ik voor ogen had maar ik heb liever een blog rechtstreeks uit mijn hart dan bloggen wat ik afgelopen zaterdag bij de Action heb gekocht.
Stichting Zie heeft twee van mijn blogs gebruikt voor een nieuwsbrief, de blogs over de epilepsie van Dax en onze zoektocht geven herkenning bij andere ouders merk ik.
Mijn blog dat Zilveren Kruis ons teleurstelde door het niet willen vergoeden van Dax zijn medicatie heeft ervoor gezorgd dat ik contact kreeg met de Media Afdeling van het Zilveren Kruis. Gelukkig heeft dit verhaal een happy end gekregen. Een uitnodiging voor een radioprogramma en het Noord Hollands dagblad verraste me. Gevraagd worden om te bloggen op de site van  Baby en Kind
Mijn stoute pantoffels aangetrokken en vanaf 2018 zal ik schrijven op de site van Julia Flynn
Ik ben lerende, ontdekkende maar ben blij dat ik deze stap heb gezet. In 2018 wil ik met hulp van andere ervoor zorgen dat de pagina er meer uit komt te zien zoals ik ben en wat ik voel.

2017 van Kaat Krabbelt
statistieken
Ik kan het niet laten jullie wat inzicht te geven
13.053 weergaves
9.207 bezoekers

Top 5
De moeder die mijn dag verziekte 2430 views
Twintig handen op één buik 1105 views
Zilveren Kruis geeft niet thuis 929 views
Een verbazingwekkende uitslag 790 views
Als hij maar gezond is 575 views

304 volgers op mijn Facebook Pagina Kaat Krabbelt.
462 volgers op Instagram
439 volgers op Twitter

Bedankt lezers
Lieve allemaal, bedankt dat jullie mijn krabbels hebben gelezen.
Blij dat jullie mijn blogs hebben gedeeld of een krabbeltje achterlieten.
Bedankt dat jullie ervoor gezorgd hebben dat ik er plezier in heb gekregen en ik heb besloten in 2018 nog meer te krabbelen.

Lieve groet,

 

Kaat

 

Kaat Krabbelt

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Ik gebruik sinds kort CBD-olie, omdat het vele klachten zou verhelpen/verlichten.
    Ik gun dat jou zeker in 2018

    1. KaatKrabbel zegt:

      Merk je al profijt?
      Ik ben er (nog) niet aan toe nog om dat te gebruiken.
      Je bent niet de eerste die deze tip met me deelt. Bedankt in ieder geval voor het meedenken.

      Een mooi en gezond 2018 wens ik jou

      groetjes Kaat

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.