Blog

24 juni 2019

Het was Vet Cool Man !

Zaterdag 22 juni was een dag met een gouden randje voor ons.
Voor het eerst mocht Dax deelnemen aan het evenement Vet Cool man.
En dat het VET was dat is één ding wat zeker is.

Wat hield deze dag in?

Stichting Geluk en Vrijheid organiseert jaarlijks het evenement Vet Cool Man.
Hun doel is om op deze dag chronisch- of ongeneeslijk zieke kinderen even hun ziekte te laten vergeten.
Jaarlijks trakteren zij meer dan 150 gezinnen op een waanzinnige gave dag, een dag zonder zorgen. Hoe cool is dat?
200 particuliere Porschesbezitters zorgen ervoor dat de kinderen de rit van hun leven krijgen in hun kostbare bezit

’s Morgens vroeg moesten we verzamelen bij het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam. Er waren nog vier andere ziekenhuislocaties in Nederland waaruit kinderen vertrokken.
Bij aankomst waren we al gelijk onder de indruk van de lange rij Porsches die er stonden. Gloednieuwe, mooie oldtimers, cabrio’s echt alle types waren aanwezig. Hmmmm, wat doe ik toch fout dat ik alleen een mamafiets bezit?

De wens van Dax

Dax kreeg bij binnenkomst een t-shirt en toen kwam het spannende moment aan welke chauffeur zou hij gekoppeld worden? Uhhhh nou ik bedoel wat voor type Porsche zou deze chauffeur hebben?
Dax had van te voren uitgesproken dat hij hoopte, op een zwarte, turbo met een spoiler inclusief dak erop. De kleine bofferd was zo blij dat zijn wens was uitgekomen. Al bleek achteraf dat de op het oog lijkende zwarte auto in het zonnetje heel donkergroen bleek te zijn.

De aardige chauffeur

Hoe bijzonder dat al deze chauffeurs hun prachtige auto beschikbaar stellen en niet te vergeten hun zaterdag vrijhouden voor al deze kinderen.
Dax had een super leuke chauffeur! Kijk dat je een Porsche bezit, wil niet zeggen dat je ook een goede animator bent, dat je het vermogen hebt een vreemd kind zich gelijk op zn gemak te stellen. En misschien nog wel belangrijker dat je als ouder zijnde jouw kostbaarste bezit meegeeft.

Dax ging nl met zijn nieuwe vriend met vette auto naar het RDW terrein in Lelystad. Er kwam ook nog een heel leuk meisje achterin de auto zitten. Zo leuk ook hoe Dax en zij met elkaar omgingen.
De ouders en/of verzorgers werden met een touringcar gebracht.
De Porsches zijn er eerder dan de bus maar Dax was in goede en gezellige handen. Bij aankomst werd er door een professionele fotograaf een foto gemaakt van het kind en de auto samen (deze komt nog op de site van Geluk en Vrijheid te staan)

In Lelystad was van alles te beleven

Het test centrum van de RDW beschikt over een bijna 3 kilometer lange hoge-snelheids-kombaan met bochten over een enorme verkanting. In het midden van terrein stonden alle 200 Porsches geparkeerd. Indrukwekkend vond ik het.
Op het terrein was van alles te beleven, zo stond er een grote tent met een uitgebreid buffet, kon je gemasseerd worden. Er liepen clowns, was een springkussen en race simulator. Er waren politiewagens etc waar je een ritje mee kon maken. Echt mijn complimenten aan de organisatie, alles was tot in de puntjes geregeld. Het weer was trouwens ook nog een zalig.

Racen maar

Het hoogte punt van de dag was het racen op de kombaan.
In groepen van ongeveer tien auto’s gingen ze de baan op.
Je had die stralende gezichten moeten zien van al die kindjes.
En de jaloerse blikken van de ouders die dit ook wel hadden gewild.
Dax wist waar ik stond en hij zwaaide blij naar me en hij moet vast spierpijn gehad hebben in zijn kaken: hij lachte van oor tot oor.
Op het rechte stuk tikte ze de 200 km per uur aan.
Een jongensdroom kwam uit op deze dag.

Versleten tot op het bot vertrokken we om 15 uur weer naar Amsterdam.
Dax was zo moe maar hij dacht er niet over, zoals hij wel vaker doet, te gaan slapen in de auto. Hij wilde nog één keer genieten van de rit in de Porsche.
In Amsterdam kreeg hij nog een goody bag.

Ik ben u dankbaar

Meneer de chauffeur, het spijt me ik ben uw naam vergeten.
Bedankt dat u zo goed heb gezorgd voor Dax deze dag.
Dat u uw tijd en auto beschikbaar hebt gesteld voor dit prachtige doel.
Dax heeft zo genoten ! De humor waar hij zo van houdt zorgde voor gelijk een klik. Vandaag mocht hij een foto laten zien aan zijn klasgenootjes van uw mooie bolide. Dankzij u heeft hij een herinnering voor het leven erbij.
En een goed doel om te sparen! Ha ha want hij wilt ook wel zo een Porsche.

Helpende handjes bedankt

Organisatoren en vrijwilligers een groot compliment voor jullie.
Alles was goed geregeld en de mensen waren zo lief voor de kindjes.
Het was voelbaar dat jullie dit met liefde deden.
Dat maakt een dag als deze zeer bijzonder.

Namens Dax bedankt
Het was echt: Vet Cool Man!
Hij hoopt nog een keer mee te mogen en tot die tijd kan hij genieten van alle herinneringen, foto’s en filmpjes.

Liefs Kaat

3 juni 20193 juni 2019

Daar ging ze….het kleine meisje wat ineens een vrouw is geworden

Daar ging ze
18 jaar, moeder van een zoontje van twee jaar.
Niet mijn eigen vlees en bloed maar van m’n man.
Vanaf zaterdag is mijn cadeaudochter op zichzelf gaan wonen.

House + Love = Home

Dag lief kind (want dat ben en blijf je), ik wens jullie heel veel geluk in je eigen huisje. Zelf je regels maken, je eigen troep maken en weer opruimen.
Jouw eigen veilige plek waar jullie nieuwe herinneringen gaan maken.
Ik hoop dat jullie je gauw thuis zullen voelen, al moet er de komende tijd nog veel geklust worden.
Je eigen huisje waar veel liefde voelbaar zal zijn.

Het plan wat we maakte

Toen je zwanger raakte en niet meer bij ons bleef wonen, vonden veel mensen dat raar.
Wat zeg ik: veel mensen dachten dat ik je weg heb gestuurd.
Ik maakte de vooroordelen van de boze stiefmoeder waar.
Wij hadden samen met ons gezin en de hulpverlening een plan gemaakt.
Een plan zodat jij een zelfstandige moeder zou leren worden en waardoor de kans op een eigen woning sterk werd vergroot. Een doordacht plan waardoor de verhoudingen in ons gezin bleven bestaan.

Jij behield de rol van dochter en wij zouden er een nieuwe rol bij krijgen als grootouders.
Niet dat wij vervangende ouders zouden worden van litlle X en jouw alles uit handen zouden nemen.
Jij gaf ook aan dat het je niet verstandig leek om bij ons te blijven met een baby. Jij wilde dat de band zo bleef zoals die was. En eigenlijk gaf je hiermee aan dat je beschikte over genoeg zelfkennis. Ik denk eerlijk dat de band met je vader en mij een flinke optater had gekregen als je bij ons was blijven wonen met een baby.

Ineens ben je volwassen zo lijkt het

Het was niet altijd makkelijk maar kijk eens naar jezelf! Dat heb je maar mooi geflikt.
Zo snel volwassen ben je geworden (al kon het voor ons soms niet snel genoeg gaan met je puberacties).
Serieus met één doel voor ogen: een eigen huis voor jou en je mooie zoon.
Het geluk en belang van jouw zoon heb je op de eerste plaats gezet.
Een stabiele basis gecreëerd waarin hij rust, regelmaat en vooral liefde ondervond.

Be Happy!

Wees gelukkig! Geniet van je eigen fijne omgeving zonder dat je rekening hoef te houden met andere… De buren daar gelaten hé?

Koester de vriendschap met Miss D, zij is een vriendin uit duizenden! Want zij wist de schilderskwast te vinden en heeft jou sowieso de afgelopen drie jaar altijd gesteund.
Ook op goede vriend A die kwam helpen verhuizen mag je zuinig zijn.
In deze periode heb je echte vrienden leren kennen.

Payback Time

Ik verheug me erop om bepaalde momenten te spiegelen maar jou toe.
Zal Ik ergens een beschimmelde boterham verstoppen? Als je dan aan me vraagt of ik het heb gedaan: nee hoor en dan zet ik mijn onschuldige puppy face op ( zou ik die eigenlijk nog wel hebben?) Zo kan ik nog wel wat acties bedenken, van die leuke momenten die een puber in huis weet te creëren.
Bij de gedachte alleen al heb ik zó een lol.
Heerlijk als we bij jou komen eten: ik ga daarna even in de relaxmodus met mijn mobiel en de rest doet de vrouw des huizes dan wel.
Het lijkt me oprecht leuk om te gast te zijn bij jou, want ik weet dat je een goede gastvrouw bent.

Ondanks dat je niet mijn kind bent zie ik wel veel dingen terug die ik op dezelfde manier doe.
Ik ben blij dat bepaalde dingen van de opvoeding die ik heb proberen te geven zijn gelukt.

Onze eerste ontmoeting

Als de dag van gisteren weet ik nog onze eerste ontmoeting in de speeltuin.
Jij slechts negen jaar oud en toen al best hard tegenover veel kinderen en mensen. Je had al veel meegemaakt.
Toch sloten wij elkaar die dag in onze harten.
Je stelde zelf aan je vader voor dat het wel gezellig zou zijn als we elkaar vaker zou zien.
Wist jij veel dat je vader en ik elkaar al wekenlang zagen.

Trots

En nu ben je een knappe griet van 18, een moeder van een geweldige peuter.
Daar ging je…..slapen in je eigen huisje.
Wat ben ik trots op je !!
Laat de wereld maar zien dat klaar bent om op je eigen benen te staan.
En mocht je nou hulp nodig hebben? Schroom je niet om dat aan mij of andere mensen te vragen.

Hou van jullie beide !

Kus Kaat

Lees ook mijn eerdere blog twintig handen op één buik

Uitgelichte foto: Pixabay

15 mei 201915 mei 2019

Mijn mooiste Moederdag cadeau OOIT

Zeven jaar ben ik inmiddels een moeder.
Niet zomaar een moeder maar toevallig wel de moeder van de leukste zoon die ik me maar kon bedenken. Hij maakt mijn verwachtingen van het moederschap meer dan waar.
Ondanks de zorgen die ik heb over zijn gezondheid, ontwikkeling en toekomst.

De dag van de Commercie

Vele mensen roepen Moederdag is de dag van de winkeliers!
Nou en? Ik heb helemaal geen moeite om een lekkere fles parfum te ontvangen of een mooie bos bloemen.
Hey en voel je vrij mij dat veel vaker te geven dan alleen op Moederdag.
Ik heb helemaal geen bezwaar tegen elke maand: Kaat Kadootjes dag
( ja ja ik weet dat cadeau met een C is…maar dat staat toch minder leuk?)

Knutselwerkjes

Het allerleukste van Moederdag is voor mij het knutselwerkje gemaakt door Dax.
Hij die net zoals zijn moeder niet bezit over enorme knutsel skills.
Maar hij die ondanks dat zo hard zijn best doet om iets mooi te maken voor zijn moeder(tje).
Hij weet het nog niet geheim te houden tot de dag zelf, want twee weken geleden wist ik al wat hij aan het maken was.

De afgelopen jaren ontving ik al een sierradenkistje, waxinelichthoudertje, ketting, en een fotolijstje.
Ik vond het allemaal even mooi en schattig.
Zijn blik die hij me altijd gaf bij het overhandigen was zo lief en bijzonder.
Ik kon niet bedenken dat het cadeautje wat ik dit jaar zou krijgen al mijn verwachtingen zou overtreffen.

Mooiste cadeautje EVER

Lieve lezers, dit jaar kreeg ik voor het eerst een handgeschreven briefje van mijn zoon!!
Nu denk je misschien, is dat bijzonder? Dat krijg ik ook van mijn kind(eren).
Ja !! Het is bijzonder voor mij en uitermate knap van Dax.
Schrijven is namelijk enorm moeilijk voor hem. Zijn fijne motoriek is minder ontwikkelt maar door zijn “aandoening” is lezen en schrijven ook erg moeilijk.

Doorzetter en ontroering

Ik ben zo TROTS op Dax, hij heeft er zo erg zijn best voor gedaan zei de juf.
Hij is sowieso een hele harde werker in de klas.
Ik heb hier zó een bewondering voor.
Want zeg nou eerlijk? Als het je zo moeilijk af gaat? Je ziet dan veel kinderen van jouw leeftijd kunnen lezen en schrijven? Dan kan ik me voorstellen dat je je kont tegen de krib aangooit. Al denk ik wel dat de meeste kinderen van nu geen idee hebben wat een krib is 😉

Het ontroerde me meer dan ik kon verwachten.
Het gaf me een gerustellend gevoel: mijn kanjer komt er wel op zijn eigen tempo.
Ik kreeg naast de geknutselde theepot ook nog een heerlijk setje van Thermen.
Laat de winkeliers ook wat verdienen deze dagen toch?

We kregen elkaar cadeau

De bonus van deze dag was het mooie boeket bloemen en doos chocolade wat ik kreeg.
Van wie? Van Miss M de dochter van mijn man.
Ik ben haar moeder niet, zij kreeg mij cadeau toen ik een relatie kreeg met haar vader.
Net zo goed als ik haar erbij cadeau kreeg. Vanaf dag één heb ik haar in mijn hart gesloten.
Het doet me goed te weten dat ze me waardeert en dat weet ik zonder de cadeautjes ook wel hoor.
Maar ze kent me zo goed: chocolade is altijd welkom !

Gelukkige moederlijke groet,

Kaat

3 april 20193 april 2019

Stoere jongenskleding van Move. Kidswear

Vele moeders herkennen het wel: altijd kijken voor leuke nieuwe kleding voor hun kinderen.
Tijdens momenten van niks doen zoek ik vaak online naar leuke maar ook betaalbare kleding voor Dax. Zo kwam ik op een dag op de site van Move. Kidswear terecht en werd ik gelijk enthousiast.
Ik koop veel bij grote winkelketens maar steeds vaker vind ik het leuk om andere merken te vinden en te kopen. Dat niet drie kinderen in één klas het zelfde aan hebben.

MOVE

MOVE. is een stoer en nieuw ready-to-wear kinderkledinglabel dat staat voor producten met een basic uitstraling en verfijnde details.

Stoer | Basic | Betaalbaar zijn de kenmerken. I LOVE IT !

MOVE. volgt zonder overdreven hip te zijn de laatste trends, waarbij een goede kwaliteit en pasvorm voorop staan.
Stoere en kleurrijke collecties zonder teveel poespas en ze houden het betaalbaar.
We weten immers allemaal hoe snel kinderen groeien.
Iedere 8 weken, dus 6 keer per jaar brengen wij een nieuwe collectie uit welke goed aansluiten bij de tijd van het jaar.
Ze verkopen kleding in de maten 104 t/m 164

Boys will be Boys

Boys will be boys is het motto!
Daar hoort rennen, springen, klimmen en klauteren nou eenmaal bij.
De kleding van MOVE. is zodanig comfortabel en sterk van kwaliteit dat dit ze niet in de weg staat.
Geen hysterische drukke prints maar stoere grappige kleine stiksels op de shirts of truien.
Ik ben dol op die met het wolkje , sneakers of skate board erop.
Ook veel items met brede strepen over de mouwen, lekker fris van kleur.
Dax is een kleine mode liefhebber en hij was gelijk enthousiast van de collectie.
Hij voelde zich een superheld in zijn nieuwe sweater. Ravotten in de natuurspeeltuin en niet bang hoeven zijn dat het gauw stuk gaat.

De kunst van het combineren

Wat ik leuk en vooral praktisch vind is dat de toch best wel sportieve kleding goed te combineren is.
Op een joggingbroek ogen de sweaters en shirts heel sportief. Zo gaat Dax het liefst naar school of buitenspelen.
Op een nette skinny jeans of chino broekje staat de sweater of shirt al gauw netjes en kunnen de kleine heren keurig mee op date.

Gratis verzenden en snelle levering

Ik ben soms beetje gierig om verzendkosten te betalen. Bestel je op de site van Move Kidswear dan verzenden zij het gratis en daar hou ik zo van. Ook mijn ongeduldige karakter werd beloond: bestel je voor 16:00 uur dan heb je het morgen al in huis.
Op de site staan ook blogs van ouders die leuke tips delen, bv over kinderboeken of de blog die ik schreef over ons superhelden feestje.

Kleine klant is fan

Dax vind de site van Move Kidswear heel leuk om te bekijken.
Stoere jongens met voor hem leuke kleding aan.
Alleen nu wilt hij ook een skateboard….en bedankt hé !
Stiekem hopen we dat er ook leuke broeken in de collectie komen.
De site staat nu onder onze favorieten opgeslagen en Dax kan niet wachten voor hij weer iets mag uitkiezen. Hij heeft een goede smaak vind ik en zo wordt samen winkelen zo gezellig.

Iets met kleine jongens worden ineens zo snel groot (HELP!)

Groetjes Kaat

6 maart 2019

Boekentip : Maki en zijn mobieltje

Tegenwoordig krijgen kinderen steeds eerder een mobieltje.
Ik zie als ik buiten loop best veel kinderen van rond de tien jaar met een mobiele telefoon.
Ook soms al jonger. Ik ben er geen tegenstander van, het zijn kinderen van deze tijd en de mobiel is er wat mij betreft een onderdeel van.
Wel is het heel belangrijk dat je je kind leert omgaan met de nieuwe virtuele wereld met oneindig veel mogelijkheden.

Maki en zijn mobieltje

Het Boek Maki en zijn mobieltje is een mooi boek voor jonge kinderen om samen te lezen.
Op een leuke manier wordt duidelijk welke invloed een mobiel heeft op je.
Dat voor je het weet, je merendeel van de dag met je hoofd voor een scherm zit.
Dat je kan vervreemden van de werkelijke omgeving en er minder persoonlijk contact is.
Herken je het van jezelf? Of van de mensen om je heen?
Het werkt al gauw verslavend.

De teksten zijn niet lang, dat is voor veel kinderen fijn.
31 bladzijdes met grote mooie illustraties zorgen ervoor dat het een mooi prentenboek is. Geschreven door Nick Blaser en met de tekeningen van Martine Goudappel.
Herkenbaar, schattig en vlot en leerzaam zijn wat mij betreft de kenmerken van dit boek.

Ook een boek voor ouders

Dit boek is tweeledig, het tweede gedeelte is namelijk voor de ouders/verzorgers bedoeld.
Auteur en psychiater Nick Blaser legt uit wat een mobiele telefoon met onze aandacht doet.
Herkenbare situaties worden geschetst en tevens krijg je praktische tips.
Ik hou ervan !
Het is daarom handig om als ouder zijnde eerst dit gedeelte te lezen.
Als je dan samen met je kind het verhaal van Maki gaat lezen kan je mooi ,met de praktische tips in je achterhoofd, het bespreekbaar maken.

Niet alleen bruikbaar voor je mobiel

Je kan dit boek ook gebruiken om over het tablet of game gebruik te praten.
Het kan prima dienen als handvat hiervoor. Maar bovenal vind ik het ook een leuk voorleesboek.
Mocht je er behoefte aan hebben op pagina 32 staat een “Overeenkomst” die je samen met je kind kan invullen.
Welke afspraken maak je bij het krijgen van een mobiele telefoon ? (of Nintendo Switch, tablet of whatever)
Mijn ervaring is dat als je samen met kinderen afspraken maakt die zij ook zelf benoemen ze zich er beter aan houden. Dus wat mij betreft zou ik zeggen: laat vooral ook de kinderen het benoemen.

Je kan het boek voor € 18,95 bestellen bij Scrivo Media
Zij hebben meer (leerzame) boeken, bijvoorbeeld over hooggevoeligheid, rouwen of faalangst.

Hou jezelf eens een spiegel voor

Zeg eens eerlijk? Zit jij veel op je mobiel?
Ik wel en dat is ook best een eye opener.
Soms ontgaat je misschien wel teveel van het echte leven door zo op te gaan in de virtuele wereld.
Dus misschien moet ik ook maar eens zo een overeenkomst met mezelf afsluiten ?
Maar goed de papieren krant heeft hier plaatst gemaakt voor een digitaal abonnement. De juf laat alles weten middels een app en zelf de boodschappen worden met de mobiel in de hand besteld.

Wij hebben een belangrijke taak

We leven in een digitale wereld, dat is een gegeven.
Wat mij betreft aan mij als moeder de verantwoordelijke taak om mijn zoon te leren hoe hier mee verstandig om te gaan ! En hem vooral ook te laten zien dat de Echte wereld ook zo leuk is en je er veel plezier kan beleven.
En hey op zo een moment mag deze best vastgelegd worden met de camera van je mobiel. Voor later….

Mama is de sjaak

Het boek Maki en zijn mobieltje valt in de smaak bij Dax.
We wachten nog even met een mobiel aan hem geven maar ik denk eerlijk gezegd dat het niet pas gaat worden als hij naar de middelbare school gaat.
Hij kan nu mooi het boek gebruiken om mama erop te wijzen als ze teveel bezig is met haar telefoon.

Mobiele groet van Kaat

Zie ook mijn eerdere blog : boekentip voor kleine heethoofdjes, draakjes of gevoelige kinderen

25 februari 201925 februari 2019

Mevrouw Jojo laat weer van zich horen

Het gevaar van teugels iets losser laten is dat je ze laat vallen.
Dat heb ik weer ondervonden de afgelopen periode.
Mevrouw Jojo meldt zich weer middels deze blog met wat beschamende blosjes op haar wangen.
Niemand is perfect zullen we maar denken, dat schaaft iets van mijn zwakte af. Maar geeft geen reden om het hakbijltje er al bij neer te gooien.

Hoe kwam het?

Onze zoon was jarig. Ik had me voorgenomen om op deze dag niet te streng voor mezelf te zijn.
Ik wilde ook taart eten en wat lekkere hapjes. Dit jaar stond er wel trouwens worteltjes op tafel, dus ik heb wel mijn best gedaan.
Toastje met filet Americán ging ook nog wel.
Nu wil het nadeel dat we zijn verjaardag vierde voor hij daadwerkelijk jarig was. Dit had met het werkrooster van mijn man te maken. Op zijn daadwerkelijke verjaardag vier dagen later liet ik weer een taart komen. Ik wilde deze dag ook speciaal maken voor hem.

Aangemoedigd door mijn weegschaal

Ik heb genoten van al het lekkers en daar voelde ik me niet schuldig over. Maar toen kwam het: ik was helemaal niet veel aangekomen !
Oh wat heerlijk, ik heb lekkere (ongezonde) dingen gegeten en toch ben ik niet veel aangekomen…..komt vast omdat ik ernaast best wel nog gezond eet.
Dit was echter voor mij een aanmoedig signaal om niet terug te gaan in mijn Weight Watchers stramien. Ik liet het bijhouden van wat ik eet en mijn punten tellen links achter me liggen. Het lag daar even goed

Kaat ging LOS

Ik ben heerlijk uit eten geweest bij de pizzeria, OMG wat was de lasagne lekker.
Ik heb ’s avonds een keer flinke bak ijs gegeten en dit was goddelijk. Vaak heb ik voor de tussendoor trek een zak wortelen in de koelkast liggen. Ik nam
’s morgens een broodje pindakaas in plaats van halva jam.
Ik woog me vaker dan normaal en ik zag langzaam de teller weer iets oplopen maar het ging heel langzaam. Te langzaam om mezelf een halt toe te roepen.

Gisteravond een lekker stukje chocolade genomen, nu moet ik wel zeggen dat ik vroeger misschien de hele reep had opgegeten, brak ik nu een stukje af en legde ik de rest in de kast. Die chocolade had ik trouwens nog in huis van het verjaardagsfeestje, net zoals die zakken chips die me maar liggen aan te kijken.

Genoeg is genoeg

Kaat, nu moet je er wel mee ophouden.
Kom op zeg, beheers jezelf weer!
Je was bijna 6 kilo afgevallen dit moet je er niet weer aan eten sprak ik me toe.
Ik heb er een kilo aan gegeten en weet je? Het was zalig!
Zalig maar gezond eten kan ook zalig zijn.
Zo heb ik voor de lunch van vanmiddag roerei met zalm op het menu staan.
Het heerlijke zomerfruit is een feestje elke dag.

Airfryer

We hebben een nieuwe grote airfryer gekocht!
We hadden een kleine maar die was echt te klein en niet zo een fijn ding.
Deze nieuwe neemt zowat mijn halve aanrecht in beslag maar ik wil hem vaak gaan gebruiken.
Tips hiervoor hoor ik graag van jullie. Het was nu vaak beperkt tot alleen verse friet erin.

Let’s do it Kaat!

Laat je bolle koppie nog niet hangen (ook al zie je mijn onderkin dan minder)
Volgende doel is -5 kilo. Wie doet er met me mee?

Groetjes Kaat alias mevrouw Jojo

mijn eerdere blog over weer in het afval gareel te komen

18 februari 201918 februari 2019

Als je van de trap af valt…….

Zondagmiddag, een dag zoals vele andere dagen.
Eindelijk mooi weer en we waren er lekker op uit geweest naar de kinderboerderij. Net thuisgekomen en het relaxen kon beginnen.
Wat een zalige dag was het TOT we ineens dat kabaal hoorde vanuit de gang.

Van de trap afgevallen

Dax was onderweg naar zijn eigen kamer op de eerste verdieping.
Ineens hoorde ik een hoop gestommel, een harde gil en een oorverdovend gehuil.
Verdorie mijn kind was van de trap gevallen.
Snel rende ik naar de gang maar ik zag Dax niet op of onder de trap liggen.
Hij lag in een gekke houding achter de deur.

OMG mijn jongen is van ruim twee meter van de trap naar beneden gevallen.
Niet via de treden maar via de opening aan de zijkant van de trap.
Mijn hart leek even te stoppen met slaan, adem in en uit moeders en Handel!
Hij lag beetje in een gekke houding en in een reflex heb ik hem recht gelegd en vooral getroost.
Geen bloed was mijn eerste observatie. Huilen is een goed teken dacht ik.

Het viel gelukkig mee

Misschien niet het slimste maar ik heb hem soort van opgetild en meegenomen naar de bank.
Daar rustig bekijken wat er aan de hand is.
Mijn cadeaudochter de buurvrouw laten roepen zodat zij even mee kon kijken en denken.
Hij was vrij alert, wel wat pijn aan zijn rechter arm maar kon alles goed buigen.
Geen hoofdpijn en niet misselijk.

We concludeerde wat hij ontzettende geluk heeft gehad.
Hij trok wel wat wit weg en ik heb hem genesteld op de bank met een dekentje. Als hij maar geen epileptische aanval krijgt dacht ik, de noodmedicatie bij de hand gehouden.
Emmer naast hem voor het geval hij misselijk zou worden. Dit zou echter niet gebeuren.
Ik zou het aankijken en mocht ik ongerust raken dan wilde de buurman ons brengen naar het ziekenhuis aangezien mijn man aan het werk was.

Wel of niet naar een arts?

Pvieuw wat was ik geschrokken. Gelijk grijze haren rijker.
Wat een geluk dat hij zo is gevallen. We waren er inmiddels achter gekomen dat hij vanaf bovenaf heeft geprobeerd de huiskamerdeur dicht te doen.
Hij irriteerde zich aan het gehuil van zijn neefje.
Toen hangend over de rand is hij naar beneden gevallen.
Net voor het slapen gaan merkte ik wel dat hij een iets dikke rechterhand had en pijn aan zijn pols.
Ik heb hem een paracetamol gegeven en hoopte op een goede nacht en in de ochtend zou ik de situatie weer beoordelen.
’s Nachts bij me laten slapen, in de nacht twee keer wakker gemaakt en hij was alert. Verder heel goed geslapen eigenlijk.

De eerste dag van de vakantie, Dax werd voor zijn doen wat later wakker.
Ik heb gelijk even naar pols gekeken. Ik zag er niks aan.
Als ik erin kneep gilde hij het wel uit en ook zijn hand bewegen was pijnlijk.
8 uur gelijk de huisarts gebeld en we mochten om 9;30 uur komen.
De huisarts vond het net als ik verstandig om een foto te laten maken.
Hij was ook wel beetje geschrokken van de hoogte maar vond hem er verder goed uit zien en reageren.

Mama voelde zich schuldig

De röntgenfoto wees uit een breuk in de pols. Aiiii dus toch.
We moesten naar de Spoed Eisende hulp voor een gesprek en onderzoek.
De arts liet me nog schuldiger voelen door te zeggen dat als een kind vanaf deze hoogte valt een opname noodzakelijk is. Ter observatie.
Wel had ik goed opgelet of hij alert was gebleven en in de nacht twee keer wakker gemaakt.
Maar dit deed mijn moederhart even geen goed.
Hoezo was ik gisteren niet naar ziekenhuis gegaan?
Maar ik was niet de enige die dacht het hoeft niet.
Ik heb ’s nachts onrustig geslapen en het hele voorval bleef ik aan denken.
Vooral dankbaar dat het zo was afgelopen, het zo anders kunnen zijn als hij bijvoorbeeld verkeerd op zijn rug of hoofd was gevallen.

Lieve woorden

Op de SEH hebben ze Dax volledig nagekeken.
Pols gebroken en deze moest ingegipst worden.
Behalve pijnlijke rug geen verdere conclusies.
De lieve vrouwelijke gipsmeester (of heet ze gipszuster?) stelde mij gerust.
Dit soort breuken komen vaak pas één dag later aan het licht.
Het beleid om kinderen nacht te laten slapen geldt voor kinderen onder de twee.
Ze zei: je hebt er alles er aan gedaan om hem in de gaten te houden. Hulp in geschakeld van de buren en hem s nachts niet alleen gelaten. Je hoeft je niet schuldig te voelen.
Door deze nuchtere medewerkster voel ik me weer beetje minder een loedermoeder.

Slechte timing

Tweeënhalve week moet hij gips en daarna nog een week rustig aan doen.
Hey de wereld vergaat er niet van.
Wel vind ik het ontzettend sneu dat hij aanstaande zaterdag zijn kinderpartijtje heeft.
Een uur lang je uitleven in een trampoline centrum. Uhhhh dat zal hem voor Dax niet worden.
We laten het wel doorgaan maar hij zal echt rustig aan moeten doen.
De salto leren maken moet maar een andere keer.

Deze moeder voelt zich binnen vierentwintig uur tien jaar ouder.
Man o man wat ben ik geschrokken.
Volgens de artsen was het een geluk dat Dax hyper mobiel is, zo heeft hij de harde klap goed kunnen opvangen zonder al te veel te breken. Hey heeft hij ook een keer mazzel *grinnik*

Dax vindt zijn gips stoer al is het wel jammer dat veel dingen nu niet kunnen in de vakantie.
We bedenken vast wel leuke activiteiten die wel kunnen.

Geschrokken groet,

Kaat

6 februari 2019

Villa Pardoes: daar waar dromen uitkomen

In november mochten wij een week op vakantie in Villa Pardoes.
Het haast niet beschrijven hoe mooie ervaring dit is geweest voor ons.
Toch ga ik een poging wagen om je mee te nemen in de Wereld die Villa Pardoes heet

Villa Pardoes

Ken jij Villa Pardoes al?
Ik kon het al en weet nog het tv programma dat Frans Bauer daar ambassadeur van was.
Toen kon ik nooit bedenken dat ik er met mijn eigen kind op vakantie zou gaan.
Ik was nog geen moeder toen maar überhaupt rekenen de meeste ouders niet op een kindje met een aandoening.

Villa Pardoes is een vakantieverblijf in Kaatsheuvel voor ernstig zieke kinderen tussen de vier en de twaalf jaar. Wekelijks ontvangen zij 12 gezinnen die zij een onvergetelijke vakantie bezorgen.
Even vergeten dat je ziek bent. De hele familie samen laten genieten zonder dat het ziek zijn de boventoon voert.
Het motto van Villa Pardoes is: Even alles vergeten.

De villa bestaat uit 12 vakantiewoningen die ieder een eigen thema hebben.
Wij hadden het huisje “Strand”. De slaapkamer van Dax was omgetoverd tot een strandkamer. Er hingen schelpen voor de ramen, een hangmat en een prachtige muurschildering.
Het mooie van de Villa is dat alle huisjes uitkomen op de gemeenschappelijke ruimte.
Vanuit ons keukenraam konden we zo Dax zien spelen op de glijbaan welke binnen was.

Wat was er in de Villa?

Het was overweldigend wat er allemaal aanwezig was. Onbeperkt speelgoed in de gemeenschappelijke ruimtes. Een picknickplaats binnen waar we soms samen aten maar waar vooral spontane momenten waren met de andere ouders. Een snoezelruimte, knutselruimte, loungeroom, bubbelbad en Dax zijn favoriet: een gameruimte

Dax mag nog niet echt alleen buiten spelen vanwege zijn epilepsie en dit was zo een verademing.
Vanuit het huisje, op zijn sokken spelen met zijn nieuwe vakantievrienden.
Dat is ook zo goed bedacht, ze proberen de “zieke” kinderen van ongeveer de zelfde leeftijd in één week uit te nodigen. Zo is er makkelijk aansluiting te vinden met leeftijdsgenootjes.
Als ouder zijnde kon je lekker op de Picknickplaats zitten en wat te drinken pakken.

Efteling

De villa is gevestigd naast de Efteling en als gast van de Villa mag je zes dagen onbeperkt de Efteling bezoeken. Niet via de hoofdingang maar via een speciale ingang voor de Villa gasten. Hup je stond binnen drie minuten in het park naast de Python.

Hiermee is Dax zijn allergrootste droom uitgekomen: naar de Efteling.
Voor een jongentje met ESES die zo gauw moe is, is een lange dag in de Efteling te zwaar.

Wij moeten sowieso al twee uur in de auto rijden om er te komen. Het is te duur om maar voor drie uurtjes te gaan. Dax weet alles van alle attracties, hij bekijkt al drie jaar filmpjes op You Tube over de Efteling. Hij heeft lopen stuiteren van blijheid toen hij hoorde dat we een week naar de efteling gingen. In het park heeft hij meerdere malen gezegd: mijn allergrootste droom is uitgekomen !

Elke dag gingen we even naar de Efteling en in deze week heeft hij alle attracties gezien en gedaan.
Vele zelfs meerdere keren. Hij bleef maar stralen en huppelen van blijheid.
Was hij moe? Dan gingen we naar de Villa terug en ging hij lekker slapen in zijn Strandkamer.

Activiteiten in de Villa

De hele week waren er activiteiten in de Villa. De meeste van deze activiteiten worden begeleid door vrijwilligers. Wat een lieve vrijwilligers werken er ! Veel vrijwilligers zijn al iets op leeftijd en wat heb ik respect voor ze. De kinderen en hun ouders zo in de watten leggen. Zonder deze actieve vrijwilligers zou de villa niet kunnen draaien denk ik.

We hebben twee avonden gezamenlijk gegeten op de picknickplaats en één keer een ontbijt.
Wij waren er in de week van december en dus kwam Sinterklaas ook langs.
De kinderen hebben chocolade letters versierd, een stoeltje geverfd, we kregen een gezins fotoshoot. Op een avond kwamen er clowns langs, er was een disco avond, de ouders konden een reiki behandeling krijgen. Er waren zoveel leuke activiteiten te doen en wat ik fijn vond: het was geen verplichting ! Het was vakantie dus een ieder mocht lekker doen waar hij/zij behoefte aan had.

Je kind aanmelden

Ik durfde Dax eerlijk gezegd niet aan te melden. Met het idee: er zijn altijd kinderen die ergere dingen hebben voelde ik me bezwaard. Na stevig aandringen van een moeder die ook met haar gezin was geweest, heb ik Dax op de site van villa Pardoes aangemeld.
Lees wel even de toelatingscriteria voor je je kindje wilt aanmelden. In het geval van een ernstige vorm van Epilepsie kan je uitgekozen worden. Er zijn bepaalde zieke kinderen die sowieso een positief oordeel krijgen, denk hier bijvoorbeeld aan kinderen die kanker hebben.

Bij het invullen van het aanmeldingsformulier moet je de gegevens invullen van de behandelend arts en een machtiging dat voor het overdragen van medische gegevens. De arts vult de aanmelding dan verder in. De Medische Commissie van Villa Pardoes beoordeelt dan of het kindje met zijn/haar gezin mag komen.

Ik wil alle ouders met een “ziek” kindje op het hart drukken….kom je ervoor in aanmerking? Geef je op!! Ik ben altijd een beetje te bescheiden in dit soort dingen geweest maar dat hoeft echt niet.
Kijk online of jullie er voor in aanmerking komen en geef je op!
Het was voor ons zo een geweldige en vooral ontspannende ervaring

Vertel het door

Villa Pardoes kan meer naamsbekendheid gebruiken. Ik was echt verrast dat niet merendeel van Nederland weet wat Villa Pardoes is. Volgens de medewerkers kennen vooral mensen het uit de omgeving het. Ik heb ook gemerkt bij het vertellen in onze omgeving dat veel mensen uit Noord-Holland niet weten wat Villa Pardoes is.

Villa Pardoes kost jaarlijks ruim € 1.000.000,- Dit geld wordt volledig opgebracht door sponsoren en donateurs. Samen bezorgen zij 600 gezinnen per jaar een geweldige vakantieweek.
Ook kan de villa sponsoring gebruiken in Natura.

Wil je iets doneren? Kijk dan eens op de doneerpagina ?
Elk bedrag is goed ! Met zijn allen kunnen we ervoor zorgen dat er nog vele kinderen een onvergetelijke week kunnen hebben in de Villa.

Ik zou nog zoveel willen vertellen

Ik zou nog wel zoveel willen vertellen aan jullie over onze vakantie week.
Woorden kunnen het nauwelijks omschrijven wat voor gevoel we daar hadden.
Het was magisch en onvergetelijk. Wat was het was fijn om je kind zo gelukkig te zien.
Zó bijzonder hoe alle kindjes gezellig met elkaar speelden zonder één keer ruzie te maken met elkaar. WOW hoe dan? Ja werkelijk waar de kinderen hadden het alleen maar leuk samen.
Fijn dat wij leuke gesprekken hebben gehad met een lief stel ouders uit brabant.
Dax was bevriend geraakt met hun zoontje Thomas en het was hartverwarmend hoe leuk ze samen waren. De uitdagingen die vele kinderen dagelijks hebben spelen daar geen rol. Je bent in de Villa goed zoals je bent.

Lieve medewerkers van de Villa,
bedankt voor de geweldige vakantie week.
De gezellige en magische momenten.
De gastvrijheid was hartverwarmend,
en de ervaring was werelds.
Het was een vakantie om nooit te vergeten!
Bedankt voor de mooie herinneringen die we bij jullie mochten maken.
Het heeft ons als gezin zijnde een positieve boost gegeven.
Hoop dat jullie nog veel gezinnen gelukkig kunnen maken.

Dankbare groet Kaat

30 januari 201930 januari 2019

Weer in het afval gareel

Mevrouw dikkerdje heeft in 2018 de Weight Watchers makkelijk hun geld laten verdienen.
Wel betalen maar geen gebruik maken van de app en alle handige tools die je kunnen helpen om van je extra kilo’s af te komen.
Het afgelopen jaar was een jaar die als stressvol in de boeken ging. Een jaar waarin tevens mijn reuma alles bepalend werd. Een jaar waar de afgevallen kilo’s weer erbij kwamen en ik niet de kracht had om er weer ECHT mijn best voor te doen.

Tijd voor smoesjes is voorbij

2019 is één maand begonnen en ik had het besef dat dit niet zo langer kan en dat ik het anders wil.
Helaas zit sporten er nagenoeg niet in dus ik moet het wel puur van mijn voeding hebben.
3 januari besloten om de app van de Weight watchers weer te activeren.
HUP HUP Kaat geen excuus meer….doe je best.

Ik moest er weer even in komen maar al gauw weer de routine te pakken.
Het mooie is het is geen dieet waar je vanalles niet meer mag. Het is een poging tot een nieuwe levensstijl waarbij je keuzes maakt over voeding. Soms denk je echt dat iets gezond is maar blijkt het toch niet zo gezond te zijn als je in eerste instantie dacht.
Mijn man wilde ook wel van wat extra love handles af dus die stimuleerde de aangepaste kookwijze en vroeg me elke avond zijn punten te berekenen.
Samen gaat het veel makkelijker vind ik.

De wegen is een obsessie

De eerste week verloor ik een kilo en de week erna ook één.
Hey het werkt dus weer dus dat gaf mij een positieve vibe om door te gaan.
Netjes hou ik bij wat ik eet en hoeveel ik weeg. Heb nog de obsessie om te vaak op de weegschaal te staan maar wil dat weer terugbrengen tot één keer in de week. Ik moet het vertrouwen hebben dat ik het kan en dat ik me niet elke dag hoef te wegen.

Heftig nieuws zorgde voor een eye opener

Mijn man kreeg ineens de diagnose Diabetes 2.
Die hadden we niet zien aankomen en het was een ontzettende eye opener.
Voor hem is het medisch zeer noodzakelijk dat hij op zijn voeding gaat laten.
Nu was hij al twee weken heel goed bezig en was zijn waarde al gezakt als die was gemeten eind 2018. Vooral zo doorgaan dus met de Weight Watchers. Hij gaat ook een afspraak maken met een dietist en wellicht heeft ze nog goede handvatten voor ons.

Maagverkleining iets voor mij?

In mijn omgeving hebben echt veel mensen een maagverkleining laten doen.
Heel 2018 heb ik er over nagedacht of ik dat ook zou willen.
Met mijn BMI en medische redenen zou ik er wel voor in aanmerking komen.
De resultaten van de mensen die dit hebben ondergaan zijn verbluffend, haast jaloersmakend.
Ik realiseer me heel goed dat dit niet zomaar een ingreep is, dat het alsnog hard werken is.

Je hoort vaak de blerrie hoera verhalen maar er zijn ook genoeg mensen die levenslang grote problemen houden na zo een grote operatie. Ook ken ik een verhaal van iemand die jarenlang werd aangemoedigd dit te doen maar deze vrouw was zo bang voor de operatie. Na jaren durfde ze toch de stap te wagen en is zij tijdens de operatie overleden.
Het is nogal wat!

Ik was er nog niet klaar voor en wil het nog één keer op eigen kracht proberen.
Lukt het nou echt niet om een flink aantal kilo’s af te vallen dan ga ik een gesprek aan vragen met de Obesitas kliniek in Amsterdam. Maar voor nu vooral mijn best doen om het deze keer wel vol te houden en te laten slagen.

Wat heb ik zoal gegeten de afgelopen tijd?

Mijn favoriet is groenten uit de oven met rozemarijn en een stukje kipfilet.
Verse patat uit de airfryer is ook echt zo lekker en dan met mager stukje vlees of vis.
Met de luch een goed gevulde omelet met paprika en courgette, of geroosterd brood met zalm. Tomaat/ei mengsel met kruiden een beetje light mayo.

Dat klinkt toch niet als een straf?
’s Avonds bij het tv kijken mis ik wel dat zoetigheidmomentje. Wil me de komende maand eens verdiepen in goede alternatieven. Wil me niet alles ontzeggen want dan hou ik het langer vol.
De zesjarige thuis vindt het een feestje als hij uit school komt en we maken kipfilet rolletjes met augurken, soms nemen we achterham of runderrookvlees. Ook de tonijn op een plakje komkommer vindt mijn zoon een traktatie.

Daar heb je mevrouw weer met die dikke buik

Mijn zoon vindt dat ik een dikke buik heb en daar heeft hij gelijk in.
Wel vond hij het zalig om er deze week tegen aan te kruipen en met zijn hoofd op mijn dikke pens in slaap te vallen. Bij de supermarkt hebben ze er vast een verkeerd beeld van…daar heb je die vrouw weer met die dikke buik die elke dag een pot augurken komt kopen. Ze verwachten een andere afloop na een aantal maanden. Helaas geen babynieuws hoor.
Het is goed om gezonder te eten en onze zoon dit als voorbeeld mee te geven.
En wilt hij eens een donut of een zakje chips? Het is prima…ik ruk wel weer een zak wortels open.

Eerste mijlpaal gehaald?

Vier weken verder tikte ik vandaag de -5 kilo aan.
Whoop Whoop de eerste mijlpaal is gehaald. En dat terwijl ik in het weekend voor mijn gevoel LOS was gegaan in de snackbar. Ik ga er weer plezier in krijgen.
De lat wil ik niet onnodig hoog leggen want ik ken mezelf en heb ook geen zin om weer eens veroordeeld te worden. Ik doe mijn best en dat is genoeg.
Ik hoef me aan niemand te bewijzen maar door het met jullie te delen hoop ik op goede tips, lekkere recepten en misschien toch ook wel de virtuele stok achter de deur die ik soms nodig heb.

Ik hoop dat er nog vele blogs komen met succesverhalen erin.
Waarbij ik kan vertellen dat er weer iets meer Kaat verloren is gegaan.
Iets meer Kaat in kilo’s echter want ik weet dat als het me gaat lukken dat ik er op andere vlakken zoveel meer Kaat voor terug krijg.

Blije groet Kaat

Eerder blogs over mijn afval pogingen:

Los Losser I’m Lost

Suikergoed en marsepein is killing voor de lijn

bedrogen gevoel

https://kaatkrabbelt.nl/week-3-op-verkeerde-dikke-been-gezet/

30 december 201830 december 2018

2018: wat was je verrassend maar vooral zwaar

De laatste dag van het jaar is bijna aangebroken. Een mooi moment om terug te kijken op het afgelopen jaar. Wat heeft het mij/ons gebracht ? Wat waren de hoogtepunten? welke teleurstellingen heb ik gevoeld?

Als je mij vraagt: Kaat wat vond je van het jaar 2018?
Dan antwoord ik vanuit mijn gevoel: zwaar, loodzwaar, onmenselijk zwaar.
Eigenlijk kan ik zeggen dat ik 2018 een ontiegelijk KUT jaar vond.
Ons hele gezin heeft mega harde klappen te verwerken gehad en vooral de onmacht en oneerlijkheid door andere mensen hebben me intens geraakt.

Ik ben gelukkig altijd wel in staat om ook te kunnen kijken naar de mooie momenten die het jaar heeft laten zien. Deze momenten heb ik dit jaar nog meer gekoesterd dan anders. Net zoals goede vrienden…die er wel waren in moeilijke tijden.

Minder gaan werken

Begin 2018 ben ik voor 50% afgekeurd.
In mijn blog Sjögren Sucks hebben jullie al kunnen lezen dat ik het Syndroom van Sjögren heb. Daarbij heb ik nog fybromyalgie en een pijnsyndroom wat hevige zenuwpijnen geeft. Een versleten knie had ik al een tijdje en de dokter constateerde ook nog astma dit jaar. De bingo kaart werd nog aangevuld met een scheur in een pees in mijn schouder. Sjögren is een vuile smiecht en zorgt voor een heftig aftakelingsproces. Ik kan het niet stoppen en dat frustreert behoorlijk. Van een ondernemende vrouw ben ik vooral een huismus geworden. Mijn energie besteed ik vooral aan werken en leuke dingen doen met Dax. De afgesproken werkuren haal ik zelden en ik ben periodes ook ziek thuis. Ik kan de ballen niet meer hoog houden. Het overleven kost me teveel van mijn lichaam en daardoor kan ik soms weinig meer.

Ik moet een herkeuring aanvragen, ik weet niet wat ik wil en moet. Wat mijn insteek moet zijn?
Mijn werkende leven wil ik niet opgegeven eigenlijk. Ik heb een goede werkgever, leuk werk en geweldig leuke collega’s. In 2019 gaan we er weer voor en we gaan zien wat UWV gaat beslissen.
Eng vind ik het…mijn onafhankelijkheid brokkelt af.

Kamperen

Het huwelijk is er één waar je compromissen moet sluiten op vele vlakken. Zo ook op vakantiegebied in ons geval. Ik hou van vliegvakanties en luxe, ik hou ook van kamperen en vind iets huren ideaal.
Mijn man is een kampeertijger en wordt gelukkig van een caravan. De afgelopen jaren was het compromis om wel naar campings te gaan maar iets te huren. Soms beviel het heel goed maar soms betaalden we een vermogen en sliepen we in een aftands bed.

Dit jaar zijn we met onze eigen caravan op vakantie gegaan. Een kleine camping geboekt omdat de tieners niet meer met ons meegaan. Wat was het leuk ! Wat heeft Dax genoten van zijn vrijheid. Mag hij thuis niet alleen buitenspelen kon hij nu scharrelen op ons veld waar genoeg kinderen stonden. Beetje bij beetje mocht hij alleen naar de speeltuin en meneer kwam thuis en vertelde dat hij verkering had! Je kan zo een zes jarige ook niet even alleen laten *grinnik*

Dit gaan we weer vaker doen! Afgewisseld met soms ook een leuke accommodatie te huren.
We zijn nog nooit zo goedkoop op vakantie geweest als in 2018 en dat is ook een eye-opener weer.
Vakantie hoeft niet altijd bakken met geld te kosten.

Epilepsie

De epilepsie van Dax laat zich niet volledig onder controle krijgen.
De medicijnen Ospolot hebben een goede uitwerking op hem maar de EEG’s laten nog steeds ontzettend veel epileptische activiteiten zien. Het verklaart waarom leren zo lastig is op een “normaal” tempo en manier.
In 2018 hebben we veel verwachtingen laten varen en leven we per dag. Hij geeft zijn kunnen en energie aan per dag. Balen is het soms als je iets denkt te gaan ondernemen en het kan niet omdat Dax te moe is. We hebben veel zorgen om hem gehad maar TROTS heeft de overhand.

Trots hoe hij alles doorstaat. Trots dat hij op school zich zo ontzettend inzet ook al is het zo moeilijk voor hem. Hij heeft zo hard zijn best gedaan dat hij niet meer naar logopedie hoeft in 2019.
We zijn nu bezig om de Ospolot te verhogen en ik hoop dat 2019 een beter jaar wordt voor hem.
De verwachtingen zijn niet hoog maar ik heb wel hoop.

Cadeaudochter en kleinzoon

De lichtpuntjes in ons gezin zijn de mooie momenten met Miss M en little X.
Onze kleinzoon is bijna twee en het wordt steeds leuker vind ik.
Hij kan samen spelen met Dax, begint lekker te praten en maakt je huis onveilig.
Weet je wat het mooie is van een kleinkind? Je hebt voornamelijk alleen de leuke dingen. De nachten waarin hij ziek is heb je hem normaal gesproken niet.
Hij brengt heel veel vreugde in ons leven en ik kan weer ongegeneerd kleine maatjes shoppen.
Trots ben ik op Miss M hoe zij zich ontwikkelt tot een volwassen vrouw en moeder. We verheugen ons op veel meer momenten samen

Droomautodag en Villa Pardoes

Een kind hebben die een aandoening heeft en waar je vaak zorgen om hebt hakt er soms in.
Dit jaar zijn we voor het eerst naar de Droomautodag gegaan lees mijn eerdere blog als je wilt : Droomautodag
Een dag waar Dax nog steeds over heeft. We willen in 2019 er zeker weer bij zijn.

Misschien wel het allermooiste van het afgelopen jaar is onze vakantie in Villa Pardoes. Ik ga hier nog een blog over schrijven. Dax zijn droom om naar de Efteling te gaan is uitgekomen.
Het was een magische week vol mooie momenten en waardevolle ontmoetingen.
Dit soort dagen geven zoveel plezier en energie! Dankbaar voor alle vrijwilligers en medewerkers die dit mogelijk maken.

Onrecht en onmacht

Een hele heftige situatie hebben wij dit jaar meegemaakt. Het valt zwaar als je aangifte moet doen tegen een bekende van je. Maar soms heb je geen andere keuze omdat je weet dat iets zo ontzettend fout is en het andere zoveel schade toebrengt. Ongelofelijk vind ik het als de politie de dader pas na vijf maanden verhoord. Als deze vervolgens ontkent en er komt geen zaak van dan ben je lamgeslagen.

Voor het eerst in mijn leven ben ik het geloof kwijt geraakt in het rechtssysteem. Ik kan er niet teveel inhoudelijk over zeggen maar dit heeft me zo ontzettend geraakt dat ik er ziek van ben geworden. Verdrietig en boos en vooral veel ongeloof.
Voor mij zat er geen andere keuze op dan deze persoon te verbannen uit mijn leven.
Het klinkt simpel maar dat was het niet, het was loodzwaar.
Hierdoor hebben we vrienden verloren maar deze mensen verdienen wat mij betreft ook de titel vrienden niet meer. Bedankt alle lieve vrienden die mij en ons hebben gesteund.
Ik moet dit een plekje zien te geven en ik hoop dat dit gaat lukken in 2019.

Nog steeds een dikkerdje

Begon ik begin 2018 vol goede moed om wat kilo’s af te vallen, is daar eind 2019 niks meer van te zien.
Ik was iets van 7 kilo afgevallen en voelde me zo blij en trots. Mijn afval blogs werden goed gelezen en ik vond bij veel lezers steun. We deelde recepten uit en het leek goed te gaan. Toen de stressvolle situatie ontstond en mijn gezondheid steeds slechter werd lukte het me niet meer. De kilo’s kwamen er beetje bij beetje weer aan en nu ben ik weer terug bij af.
Ik heb de kracht nog niet gevonden om op dit vlak te knallen

En dan nog dit:

Mijn man heeft een nieuwe baan gekregen. Blij dat hij niet meer hele lange dagen maakt als chauffeur. Trots dat hij alle cursussen die hij moest doen heeft gehaald. Ik hoop dat zijn contract wordt verlengd in 2019. Het heeft mij meer rust gegeven dat hij een vaste baan heeft nu ik gedeeltelijk ben afgekeurd.

Dankbaar met de hulp voor Dax van mijn schoonouders, zo gelukkig dat Dax zo graag bij hun is. Hoe bijzonder dat we in dezelfde straat wonen.
Lieve buurvrouw Monique wat zijn we blij met jouw hulp. Dax komt zo graag bij jullie en de hondjes.
Blij met zulke lieve buren!

Allerliefste zus, wat zou ik zonder jou moeten beginnen?
je bent een tweede moeder voor Dax, en wij kunnen altijd op je rekenen.
Je geeft wijze raad, helpt me keuzes te maken en bovenal kan ik altijd bij je terecht.
Bovenal kunnen we ook heel veel lachen met elkaar. Fijn dat onze band zo sterk is!

Totaal uit mijn comfortzone heb ik een fotoshoot gehad.
Ik wilde foto’s hebben die ik kon gebruiken voor mijn blog.
Suzanne van Bloos Visagie & Fotografie heeft de foto’s voor gemaakt.
Ik ben nog steeds blij met het resultaat. Haar facebook pagina : Bloos

Ik ben teleurgesteld in mezelf dat ik veel minder tijd in het bloggen heb kunnen steken als ik zou willen. Simpelweg ik had er de energie en kracht vaak niet voor. Door stress en ziekte heb ik mijn laptop soms weken niet aangeraakt. Evengoed ben ik trots op mezelf.

Cijfers van 2018:

13.698 weergaves

8686 bezoekers

100 mensen lieten een reactie achter.

de Blog Twintig handen op één buik 2.057 bekeken in 2018. Deze blog werd in 2017 ook al goed gelezen wat het totaal maakt op 3.169.

De blog uw man ligt in het ziekenhuis vertelde een vreemde meneer over mijn man die onwel werd als vrachtwagenchauffeur is 1776 bekeken.

Ik heb vele mailtjes gekregen van mensen die me een lief bericht stuurde als steun. Ook merk ik dat ik vaak word gevonden in de zoekmachines door ouders die ook kindjes hebben met ESES of een andere epilepsievorm. Fijn dat we elkaar kunnen steunen en helpen.

Dankbaar voor de leuke samenwerkingen!
Zijn de kersjes op de taart wat mij betreft.

Felice van Baby en Kind, fijn dat ik bij jouw team mag horen en je me altijd wilt helpen.
Jeanine van strijken is suf (eerder heette de site Julia Flynn), ik heb niet veel aangeleverd bij je maar je staat ook altijd voor me klaar. Hoop je in 2019 te ontmoeten en vooral blogs aan te leveren. Jullie zijn beide toppertjes!

Vraagbaak Erik dank je wel voor je hulp als het nodig is.
Verheug me er op om in 2019 door te pakken en mijn blog te veranderen.

Mijn grootste dank gaat uit naar jullie! Mijn lezers.
Dank jullie wel voor het lezen van mijn blogs. Ik vind het leuk als jullie soms een reactie achterlaten of mijn blog delen op Facebook. Zonder jullie zou het plezier van het bloggen allang zijn vergaan.
Lieve lezers, ik wens jullie allemaal een fantastisch mooi en gezond 2019 toe. Veel leesplezier van mijn krabbeltjes in het nieuwe jaar !

Lieve Groet van Kaat