Horrowalk voor kinderen met Halloween

Halloween is een feestdag op 31 oktober. De laatste jaren wint het steeds meer qua populariteit in Nederland. Wij hebben dit nog nooit gevierd, we wonen ook niet in een buurt waarbij bewoners hieraan meedoen.
Bij ons in de regio lopen kinderen wel met een lampionnetje met Sint Maarten op 11 november en halen dan bergen aan snoep op in ruil voor een liedje.

Halloween: trick or treat

Vele van ons kennen Halloween vooral uit Amerikaanse films.
Op 31 oktober gaan kinderen verkleed langs de huizen in de buurt. Deze huizen zijn (spectaculair) versierd met pompoenen, lichtjes en hele enge figuren, geluiden of whatever.
De kinderen roepen bij de huizen: trick or treat! Dan is er een keuze tussen bang gemaakt worden/geplaagd worden (trick) of iets lekkers te snoepen (treat).
De laatste jaren worden het geven van Halloweenfeesten in ons land steeds populairder.

Dat Halloween eigenlijk is afgeleid van Hallow-e’en of All Hallows Eve weten maar weinig jonge mensen denk ik. Het is de allerheiligenavond: de avond voor Allerheiligen op 1 november.

Horrorwalk

Al jaren las ik dat er in Hoorn een Horrorwalk werd gehouden. Eerst een tocht waarbij kinderen meestal verkleed meelopen en op de tocht onderweg enge figuren tegenkomen. Daarna is een tocht voor volwassenen. Ik zag al jaren de meeste enge en mooie geschminkte mensen voorbij komen. met hele gave outfits aan.
Dax was er nog te jong voor dus ik bekeek alleen de foto’s en filmpjes online van andere.

Dit jaar had hij ervan gehoord en wilde graag meelopen.
Ik heb wel even gepeild of hij niet bang zal zijn van de mensen die er lopen en je wellicht een beetje laten schrikken. Nee! Ik wil dit echt heel graag mama zei hij.
We waren een beetje aan de late kant voor het (goedkoop) regelen van een outfit.
De standaard outfits voor kinderen bij de goedkopere winkels past hij niet meer.
Online bestellen waren we te laat voor. Dus we moesten een beetje improviseren.

Jason Voorhees

We gingen naar de plaatselijke feestwinkel. Het was er ontzettend druk.
Het nep bloed was niet aan te slepen en de gekleurde contact lenzen werden massaal verkocht.
Dax kent op één of andere manier veel horror/thriller personages ondanks dat wij nooit samen dit soort films kijken (ik hou er totaal niet van). Maar hij wilde graag als Jason Voorhees. Hij vertelde mij dat dit een personage is uit de filmserie Friday the 13th.
In de winkel zagen we een aantal maskers hangen, ook wel verkleedkleding maar dat was mij echt te duur. We bedachten dat hij een masker zou dragen met een zwarte Hoody en zwarte broek en om het af te maken koos hij een plastic Hakmes uit.

Optocht door de binnenstad van Hoorn

Om 19 uur vertrok de grote kindermenigte vanaf het plein “De Roode Steen” om zo door de straten van de Hoornse binnenstad te wandelen. Veel volwassenen die met hun kinderen meeliepen hadden zich ook verkleed.
Volgens mijn zoon hoefde ik dat niet te doen; jij bent al eng van jezelf (zó leuk die kinderen!).
We kwamen langs stoere piraten die niet echt heel eng waren. Langs de kant of in de menigte stonden soms mensen die naar je toe kwamen, je beetje lieten schrikken of een grapje met je uithalen.
Het was heel goed te doen. Toen we in een steeg liepen en ineens een vrouw heel hard met een bel ging rinkelen naast Dax zijn oor, schrok hij wel even.
De sfeer was zo gemoedelijk en gezellig. Heel veel mensen spraken Dax aan als Jason en (deden) alsof ze van hem schrokken. Dax vond het prachtig.
Onderweg nog een dj die stond te draaien met enge clips geprojecteerd op de muur. We liepen er best snel doorheen en dacht nou we zijn zó klaar…maar dat liep toch een beetje anders.

Beproeving

Aangekomen in de grote winkelstraat kwamen we in een enorme mensenmassa terecht.
We stonden heel lang stil en daarna bewogen we stapje voor stapje naar de steeg. De steeg waar we dus allemaal doorheen moesten om bij het klapstuk van de avond te komen: de kerk!
Ik kreeg even een flashback naar Koninginnedag vroeger in Amsterdam. Muurvast in de mensenmassa en beetje benauwend gevoel. Het duurde wel 40 minuten voor we er doorheen waren.
Kinderen vonden het wel zwaar en deze moeder helemaal! Ik kan niet zolang stilstaan met mijn verrotte knie en reuma. Ik liet weinig merken maar het was wel een beproeving. Ik dacht alleen maar als het maar waard is voor de kinderen!

Klapstuk in de Kerk

In de kerk was een soort doolhof gemaakt. Laserlichten en geluiden.
Het was zó gaaf maar ook wel spannend.
Als je ergens de hoek om kwam lieten ze je schrikken, er zaten allemaal poppen in de kerkbanken.
Iemand speelde op het orgel, overal branden kaarsen (nepperds). Je hoorde het gillen van de kinderen galmen in de kerk wat een extra effect gaf.
Het was echt een hele belevenis, Dax schrok één keer een beetje van een vrouw met een soort vogelsnuit op en die mensen liet schrikken. Verder vond hij het zo gaaf en een klein beetje spannend maar het gaf hem denk ik een heel stoer gevoel.

Volgend jaar weer?

Moe maar blij van de bijzonder avond ging Dax bij thuiskomst naar bed.
Volgend jaar gaan we weer hé mama? Ik heb hem beloofd dat we weer zullen gaan.
Ik zorg dan wel voor een lege agenda erna want ik ben momenteel niks waard door zoveel pijn in mijn benen en erge vermoedheid. Het was mij helemaal waard want deze ervaring samen was er weer één om nooit te vergeten.

Tot slot: complimenten voor de organisatie van de Horrorwalk, alle vrijwilligers en sponsors en alle andere betrokkenen. Machtig mooi dat dit wordt georganiseerd. De sfeer was ondanks het enge karakter van het thema super mooi en vrolijk. Het zorgt voor mooie gesprekken, glimlachen en een soort verbroedering. Dit soort evenementen maakt het wonen in West-Friesland zo geweldig.

Horrorgroet van Kaat