Nog geen week de R in de maand en meer dan de helft van Dax zijn klas was ziek met verkoudheidsklachten. Geen verrassing dat dit zou gebeuren maar voor veel ouders is het wel lastig dat hun kinderen niet meer naar school of buiten mogen. Dax had extra veel aandacht deze dagen in de klas en dat was voor hem wel fijn.
In het weekend was hij zelf de klos: heel heftig verkouden.
Veel snot en hoesten als een malle.
Moet ik mijn zoon laten testen?
Zaterdagavond werd hij verkouden en zondag was hij hondsberoerd ervan. Geen koorts gelukkig, in ons geval was ik extra blij want koorts kan een trigger zijn voor een epileptische aanval.
En dan sta je ineens als ouder voor de keuze: laat je je kind op corona testen?
Ik besloot de site van het RIVM raad te plegen: https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/kinderen
Ik las onder andere het volgende:
Voorkom verspreiding van het virus (op scholen)
Om ervoor te zorgen dat de verspreiding van het nieuwe coronavirus zo laag mogelijk blijft, is het belangrijk dat de maatregelen worden opgevolgd:
- Heb je milde klachten, zoals neusverkoudheid, loopneus, niezen, keelpijn, lichte hoest of verhoging tot 38 graden Celsius? En/of heb je plotseling verlies van reuk of smaak? Laat je testen* en blijf thuis tot de uitslag van de test bekend is.
Bovenstaande gelezen te hebben met de wetenschap dat ik tot de risicogroep behoor en mijn schoonouders die naast ons wonen ook tot de kwetsbare groep behoren: besloot ik dat ik Dax zou laten testen.
Laten we geen risico nemen, ook al leek het op de vertrouwde verkoudheid als anders.
Hoe maak je een afspraak?
Online heb ik opgezocht hoe je een afspraak kan maken en ik las het volgende:
Een afspraak voor een coronatest kan je op 2 manieren maken:
- Online: ga naar coronatest.nl Houd je DigiD (Digitale Identiteit) bij de hand.
- Telefonisch: bel 0800-1202. Het nummer is 7 dagen per week bereikbaar van 8:00 tot 20:00 uur.
Aangezien ik geen DigiD heb voor Dax moest ik bellen.
Hebben jullie trouwens een DigiD voor jullie kinderen? Ik denk dat ik er toch maar een ga aanvragen. Dan kan ik ook in zijn medische dossier van het ziekenhuis.
Ik lees online dat heel veel mensen moeite hebben om er door heen te komen om iemand aan de lijn te krijgen voor een afspraak te maken. Ik kreeg na 10 minuten iemand aan de lijn. Wellicht omdat ik op een zondag belde? We zouden maandag hem kunnen laten testen maar dan moesten we wel 40 kilometer rijden. Aangezien hij toch ziek was en thuis zou blijven heb ik ervoor gekozen om hem op dinsdag te laten testen op 3 minuten rijden vanaf ons huis. Een mail een sms als een reminder hoe laat en waar je moest zijn maakte de afspraak compleet.
Niet laten testen
De mensen in mijn omgeving (ouders op school en in de buurt) en 90% van de reacties die ik heb gelezen op social media laten een jong kind niet testen.
De veel gehoorde reden is dat ze hun kind geen trauma willen bezorgen met de horror test. Ik was benieuwd hoe Dax de test zou ervaren.
Heel eerlijk, ik verwachtte eigenlijk dat hij geen problemen ervan zou maken en het rustig zou ondergaan. Tja want als je een zoon hebt die met liefde bloed laat prikken dan heb je er wel bepaalde verwachtingen van. Hij heeft medisch al best wat meegemaakt en ondergaat alles altijd heel rustig.
Dax vertelde mij dat hij bij het jeugdjournaal had gezien hoe de test zou gaan.
Ik heb hem uitgelegd dat het wattenstaafje in zijn neus wellicht beetje vervelend kon voelen maar het met een vingerknip voorbij zou zijn. Hij was er totaal niet zenuwachtig van.
De teststraat: net als de MC Drive maar dan even anders
Ik kan niet anders zeggen dat het goed was geregeld in de teststraat, mits je met een auto komt.
Want zover ik begrijp is dat het beleid. Daarbij gaan ze wel voorbij aan dat veel mensen geen auto hebben. Vragen of je buren je willen rijden is wel akward gezien je misschien corona zou kunnen hebben? Hier zou wel meer rekening mee gehouden kunnen worden.
Met de ramen dicht moesten we in de rij gaan staan, Dax zijn identiteitskaart moesten we ophouden achter het glas. We kregen een sticker op ons raam met een cijferreeks erop.
Toen langs de tent rijden. Met het raam open moesten we aan de mevrouw in de tent zijn gegevens doorgeven. Een mevrouw in beschermende kleding liet Dax de autodeur open doen. Hij moest met zijn benen buitenboord zitten en met zijn gezicht naar haar toe.
Ze was super vriendelijk en legde uit wat ze ging doen. Eerst het wattenstaafje in zijn keel. EasyPeasy was dat. Toen het gevreesde wattenstaafje in zijn neus. Behalve wat tranen in zijn ogen van het prikkelende gevoel deed het hem niks. Het was zo klaar en ik kon niks ontdekken wat mijn zoon een trauma zou kunnen bezorgen.
Elk kind is natuurlijk anders maar denk dat veel ouders een veel ergere voorstelling ervan hebben.
Probeer vooral zelf rustig te blijven en een goede voorbereiding is het halve werk.
Daarbij denk ik persoonlijk vaak het is wat het is, ik moet ook wel eens dingen doorstaan die niet lekker of leuk zijn.
Wachten op het verlossende belletje
28 uur later kwam het verlossende telefoontje van de GGD.
De test was negatief en hij heeft geen Corona.
Inmiddels nemen de klachten goed af en kunnen we zo samen een frisse neus gaan halen.
Laat ik hem de volgende keer weer testen?
Wat als Dax nou de komende maanden vier keer verkouden is?
Elke keer laten testen?
Het heeft me wel aan het denken gezet en ik heb gevraagd hoe onze huisarts er tegenaan kijkt.
Deze geeft aan dat het alleen thuishouden ook kan mits hij geen koorts of benauwdheidsklachten heeft.
Zodra hij die wel zou hebben dan zeker testen.
Ik overweeg voor de volgende keer deze aanpak maar ik wil wel voorzichtig blijven aangezien ik zelf tot de risicogroep behoor.
Hoe gaan jullie er mee om? Wel of niet laten testen? Ik ben heel erg benieuwd.
Acceptatie van deze bizarre tijd
Wat een bizarre tijd leven we. Dat je voor een verkoudheid met je auto door een teststraat kan gaan.
Lege klassen door “ zieke” kinderen of omdat de leerkracht thuis zit met verschijnselen. En met een beetje pech kan ze zich pas over drie dagen laten testen.
Ik hoor enorm veel gemopper om me heen, en ik snap het, echt waar!
Toch probeer ik er maar gewoon mee te leren leven, het is even niet anders.
Het vroegere normaal is voor nu verdwenen en het enige wat we kunnen doen (denk ik) is ons proberen te houden aan de richtlijnen, gezond proberen te blijven en elkaar te helpen in hoeverre dat kan.
Stay Safe mensen !
Succes de komende maanden en hou je (snot)hoofd erbij.
Groetjes Kaat