Half jaar na waanzinnig nieuws weer een nieuwe EEG

Kaat krabbelt een nieuwe EEG

Laatst schreef ik over de bizarre uitslag van de 24 uurs EEG na het gebruik van de Clobazam.  Zie hier de Blog
Na een half jaar kreeg Dax weer een nieuwe EEG.

Ospolot afbouwen

Zoals ik eerder schreef was het plan de campagne om nu het zo goed ging met het gebruik van de Clobazam om de Ospolot volledig te gaan afbouwen.
Dit vond ik wel een beetje spannend moet ik bekennen. Maar ja je wilt toch zo min mogelijk medicatie voor je kind. Net zo langzaam als we ooit de Ospolot hebben opgebouwd, bouwde we deze weer af. Hij leek zich wel goed te voelen.

De neurloog gaf eerder aan dat Dax geen epileptische activiteiten had tijdens de EEG in zijn slaap. Dit gaf enorme hoop voor minder moe zijn en misschien wel wat beter kunnen leren op school en andere vaardigheden.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik hierin geen verbetering had opgemerkt. Leren bleef nog even moeilijk als altijd. Zijn energielevel leek lange tijd wat hoger te zijn: hij oogde minder moe en zat lekker in zijn vel.

 

Weer een 24 uurs EEG

In de kerstvakantie mochten we ons weer melden voor de 24 uurs EEG.
Dax vond dit een enorm stomme planning van mij. Hij zei: dit had ik liever gehad onder schooltijd en niet in mijn vakantie. Ik begrijp hem helemaal en heb beloofd dat het de volgende keer niet meer in de vakantie zou zijn.

Zoals alle eerdere keren hebben we geprobeerd er een feestje van te maken.
Deze keer kwam mijn lieve zus ook eind van de middag. We bestelde de lievelingspizza’s van Dax en had ook andere lekkere versnaperingen mee.
We speelden Uno en een ander nieuw spel en we hadden zo een lol.
Toen mijn zus weg ging in de avond zei een verpleegkundige tegen haar: dat het zo lief was dat zij was langsgekomen. Dat ze op de camerabeelden hadden gezien dat Dax de hele tijd had zitten lachen en we met zijn drietjes zo gezellig hadden gemaakt.
Deze mevrouw had gelijk: mijn zus is ook super lief en ze gaat door het vuur voor haar neefje. Ik ben blij dat zij er was en ik vaak ook mijn zorgen met haar kan delen. Zus, je bent de liefste en de beste!

 

EEG

 

Dax ging weer zoals altijd lief slapen. Deze keer was de nacht niet rustig. Hij was vijf keer wakker geworden en kon midden in de nacht ook moeilijk in slaap komen. Dit heeft hij eigenlijk niet meer zo vaak. Het was een pittige nacht voor ons beide en we waren blij dat we weer naar huis mochten. Na een reis van 1,5 uur met het openbaar vervoer plofte te thuis lekker op de bank met een filmpje aan (moeders deed stiekem haar ogen dicht tijdens de film)

 

De uitslag

Na twee weken kregen we de uitslag.
De neuroloog zocht het op en viel stil. Na een lange stilte zei ze: ik had dit totaal niet verwacht maar er was weer veel epileptische activiteiten te zien op de EEG. Meer dan 50%. Wat een teleurstelling!
Maar ergens bevestigde het ook wel mijn gevoel dat het niet weg zou zijn.
Hij heeft immers ESES met het Grin2a Syndroom en daarbij zag ik geen echte verbeteringen.

De 50% was altijd nog wel minder dan de jarenlange 95% als uitslag. Dit is misschien toch positief te noemen.
Op school hebben ze wel meer momenten van afwezigheid geconstateerd (absences?) dus dit bespraken we. De neuroloog gaf aan dat het haar toch weer verstandig leek om de Ospolot weer te gaan gebruiken, dus deze weer langzaam te gaan opbouwen.

Balen, wat enorm balen.
We hadden een beetje hoop gekregen op eindelijk een positieve verandering.
Maar ergens heb ik me ook afgevraagd of die uitslag van de zomer wel een juiste uitslag was? Het leek te mooi om waar te zijn….en dat was het dus ook.

Hij is toch geen proefkonijn?

Dax was zo blij dat hij 6 pillen minder slikte per dag dus het was wel wel even een baalmoment toen hij te horen kreeg dat we weer de Ospolot gingen opbouwen. En dit opbouwen viel deze keer niet zo goed.
Dax was erg moe, klaagde over hoofdpijn en zat helemaal niet lekker in zijn vel. Hij had een tijdje een korter lontje en klaagde dat hij zich niet lekker voelde.
Ik vind het lastig om mijn kind zo te zien. In korte tijd zoveel gerommel met zijn medicijnen, iets nieuws erbij. Ospolot afbouwen en dan weer opbouwen.
Het voelt soms of je kind een proef konijn is.

Momenteel is zijn medicatie weer helemaal ingeregeld.
Lijkt hij eindelijk weer gewend aan de dosering en zijn de bijwerkingen afgenomen.
We gaan weer op de oude voet verder. Wetende dat zijn brein verstoord blijft door de epilepsie. We hebben geen verwachtingen dat het beter zal worden alleen de hoop dat het niet nog slechter gaat worden en de grote zichtbare aanvallen weg blijven. 

 

Weer verder op de oude voet

Voorlopig even geen EEG en over een half jaar weer op controle.
We hopen dat we niet eerder contact hoeven op te nemen wat dat betekent dat het zo “goed” blijft gaan. Er is niet weinig veranderd ten opzichte van de afgelopen jaren….alleen was er plots een zogenaamd wonder en dat gaf hoop.
Mijn nuchtere ik zegt: verwacht helemaal niks. Dan is alles wat je krijgt een cadeautje. We zien wel wat de toekomst brengt. Belangrijkste is dat hij redelijk goed in zijn vel zit en kan genieten van zijn leven. Wij als ouders doen er alles aan om dat te creëren en meer kunnen we niet doen.

Groetjes Kaat

 

plaatje banner: Afbeelding van Gordon Johnson via Pixabay 

Daar ging ze….het kleine meisje wat ineens een vrouw is geworden

verhuizen

Daar ging ze
18 jaar, moeder van een zoontje van twee jaar.
Niet mijn eigen vlees en bloed maar van m’n man.
Vanaf zaterdag is mijn cadeaudochter op zichzelf gaan wonen.

House + Love = Home

Dag lief kind (want dat ben en blijf je), ik wens jullie heel veel geluk in je eigen huisje. Zelf je regels maken, je eigen troep maken en weer opruimen.
Jouw eigen veilige plek waar jullie nieuwe herinneringen gaan maken.
Ik hoop dat jullie je gauw thuis zullen voelen, al moet er de komende tijd nog veel geklust worden.
Je eigen huisje waar veel liefde voelbaar zal zijn.

 

Het plan wat we maakte

Toen je zwanger raakte en niet meer bij ons bleef wonen, vonden veel mensen dat raar.
Wat zeg ik: veel mensen dachten dat ik je weg heb gestuurd.
Ik maakte de vooroordelen van de boze stiefmoeder waar.
Wij hadden samen met ons gezin en de hulpverlening een plan gemaakt.
Een plan zodat jij een zelfstandige moeder zou leren worden en waardoor de kans op een eigen woning sterk werd vergroot. Een doordacht plan waardoor de verhoudingen in ons gezin bleven bestaan.

Jij behield de rol van dochter en wij zouden er een nieuwe rol bij krijgen als grootouders.
Niet dat wij vervangende ouders zouden worden van litlle X en jouw alles uit handen zouden nemen.
Jij gaf ook aan dat het je niet verstandig leek om bij ons te blijven met een baby. Jij wilde dat de band zo bleef zoals die was. En eigenlijk gaf je hiermee aan dat je beschikte over genoeg zelfkennis. Ik denk eerlijk dat de band met je vader en mij een flinke optater had gekregen als je bij ons was blijven wonen met een baby.

 

Ineens ben je volwassen zo lijkt het

Het was niet altijd makkelijk maar kijk eens naar jezelf! Dat heb je maar mooi geflikt.
Zo snel volwassen ben je geworden (al kon het voor ons soms niet snel genoeg gaan met je puberacties).
Serieus met één doel voor ogen: een eigen huis voor jou en je mooie zoon.
Het geluk en belang van jouw zoon heb je op de eerste plaats gezet.
Een stabiele basis gecreëerd waarin hij rust, regelmaat en vooral liefde ondervond.

 

Be Happy!

Wees gelukkig! Geniet van je eigen fijne omgeving zonder dat je rekening hoef te houden met andere… De buren daar gelaten hé?

Koester de vriendschap met Miss D, zij is een vriendin uit duizenden! Want zij wist de schilderskwast te vinden en heeft jou sowieso de afgelopen drie jaar altijd gesteund.
Ook op goede vriend A die kwam helpen verhuizen mag je zuinig  zijn.
In deze periode heb je echte vrienden leren kennen.

 

Payback Time

Ik verheug me erop om bepaalde momenten te spiegelen maar jou toe.
Zal Ik ergens een beschimmelde boterham verstoppen? Als je dan aan me vraagt of ik het heb gedaan: nee hoor en dan zet ik mijn onschuldige puppy face op ( zou ik die eigenlijk nog wel hebben?) Zo kan ik nog wel wat acties bedenken, van die leuke momenten die een puber in huis weet te creëren.
Bij de gedachte alleen al heb ik zó een lol.
Heerlijk als we bij jou komen eten: ik ga daarna even in de relaxmodus met mijn mobiel en de rest doet de vrouw des huizes dan wel.
Het lijkt me oprecht leuk om te gast te zijn bij jou, want ik weet dat je een goede gastvrouw bent.

Ondanks dat je niet mijn kind bent zie ik wel veel dingen terug die ik op dezelfde manier doe.
Ik ben blij dat bepaalde dingen van de opvoeding die ik heb proberen te geven zijn gelukt.

Onze eerste ontmoeting

Als de dag van gisteren weet ik nog onze eerste ontmoeting in de speeltuin.
Jij slechts negen jaar oud en toen al best hard tegenover veel kinderen en mensen. Je had al veel meegemaakt.
Toch sloten wij elkaar die dag in onze harten.
Je stelde zelf aan je vader voor dat het wel gezellig zou zijn als we elkaar vaker zou zien.
Wist jij veel dat je vader en ik elkaar al wekenlang zagen.

 

Trots

En nu ben je een knappe griet van 18, een moeder van een geweldige peuter.
Daar ging je…..slapen in je eigen huisje.
Wat ben ik trots op je !!
Laat de wereld maar zien dat klaar bent om op je eigen benen te staan.
En mocht je nou hulp nodig hebben? Schroom je niet om dat aan mij of andere mensen te vragen.

 

Hou van jullie beide !

 

Kus Kaat

 

Lees ook mijn eerdere blog twintig handen op één buik

 

Uitgelichte foto: Pixabay

Stoere jongenskleding van Move. Kidswear

jongenskleding Move

Vele moeders herkennen het wel: altijd kijken voor leuke nieuwe kleding voor hun kinderen.
Tijdens momenten van niks doen zoek ik vaak online naar leuke maar ook betaalbare kleding voor Dax. Zo kwam ik op een dag op de site van Move. Kidswear terecht en werd ik gelijk enthousiast.
Ik koop veel bij grote winkelketens maar steeds vaker vind ik het leuk om andere merken te vinden en te kopen. Dat niet drie kinderen in één klas het zelfde aan hebben.

MOVE

MOVE. is een stoer en nieuw ready-to-wear kinderkledinglabel dat staat voor producten met een basic uitstraling en verfijnde details.

Stoer | Basic | Betaalbaar zijn de kenmerken. I LOVE IT !

MOVE. volgt zonder overdreven hip te zijn de laatste trends, waarbij een goede kwaliteit en pasvorm voorop staan.
Stoere en kleurrijke collecties zonder teveel poespas en ze houden het betaalbaar.
We weten immers allemaal hoe snel kinderen groeien.
Iedere 8 weken, dus 6 keer per jaar brengen wij een nieuwe collectie uit welke goed aansluiten bij de tijd van het jaar.
Ze verkopen kleding in de maten 104 t/m 164

MOVE kleding

Boys will be Boys

Boys will be boys is het motto!
Daar hoort rennen, springen, klimmen en klauteren nou eenmaal bij.
De kleding van MOVE. is zodanig comfortabel en sterk van kwaliteit dat dit ze niet in de weg staat.
Geen hysterische drukke prints maar stoere grappige kleine stiksels op de shirts of truien.
Ik ben dol op die met het wolkje , sneakers of skate board erop.
Ook veel items met brede strepen over de mouwen, lekker fris van kleur.
Dax is een kleine mode liefhebber en hij was gelijk enthousiast van de collectie.
Hij voelde zich een superheld in zijn nieuwe sweater. Ravotten in de natuurspeeltuin en niet bang hoeven zijn dat het gauw stuk gaat.

boys

De kunst van het combineren

Wat ik leuk en vooral praktisch vind is dat de toch best wel sportieve kleding goed te combineren is.
Op een joggingbroek ogen de sweaters en shirts heel sportief. Zo gaat Dax het liefst naar school of buitenspelen.
Op een nette skinny jeans of chino broekje staat de sweater of shirt al gauw netjes en kunnen de kleine heren keurig mee op date.

Gratis verzenden en snelle levering

Ik ben soms beetje gierig om verzendkosten te betalen. Bestel je op de site van Move Kidswear dan verzenden zij het gratis en daar hou ik zo van. Ook mijn ongeduldige karakter werd beloond: bestel je voor 16:00 uur dan heb je het morgen al in huis.
Op de site staan ook blogs van ouders die leuke tips delen, bv over kinderboeken of de blog die ik schreef over ons superhelden feestje.

superheld

Kleine klant is fan

Dax vind de site van Move Kidswear heel leuk om te bekijken.
Stoere jongens met voor hem leuke kleding aan.
Alleen nu wilt hij ook een skateboard….en bedankt hé !
Stiekem hopen we dat er ook leuke broeken in de collectie komen.
De site staat nu onder onze favorieten opgeslagen en Dax kan niet wachten voor hij weer iets mag uitkiezen. Hij heeft een goede smaak vind ik en zo wordt samen winkelen zo gezellig.

Iets met kleine jongens worden ineens zo snel groot (HELP!)

Groetjes Kaat

Boekentip : Maki en zijn mobieltje

Tegenwoordig krijgen kinderen steeds eerder een mobieltje.
Ik zie als ik buiten loop best veel kinderen van rond de tien jaar met een mobiele telefoon.
Ook soms al jonger. Ik ben er geen tegenstander van, het zijn kinderen van deze tijd en de mobiel is er wat mij betreft een onderdeel van.
Wel is het heel belangrijk dat je je kind leert omgaan met de nieuwe virtuele wereld met oneindig veel mogelijkheden.

Maki en zijn mobieltje

Het Boek Maki en zijn mobieltje is een mooi boek voor jonge kinderen om samen te lezen.
Op een leuke manier wordt duidelijk welke invloed een mobiel heeft op je.
Dat voor je het weet, je merendeel van de dag met je hoofd voor een scherm zit.
Dat je kan vervreemden van de werkelijke omgeving en er minder persoonlijk contact is.
Herken je het van jezelf? Of van de mensen om je heen?
Het werkt al gauw verslavend.

 

kinderboek mobiel

 

De teksten zijn niet lang, dat is voor veel kinderen fijn.
31 bladzijdes met grote mooie illustraties zorgen ervoor dat het een mooi prentenboek is. Geschreven door Nick Blaser  en met de tekeningen van Martine Goudappel.
Herkenbaar, schattig en vlot en leerzaam zijn wat mij betreft de kenmerken van dit boek.

 

Maki en zijn mobieltje

 

Ook een boek voor ouders

Dit boek is tweeledig, het tweede gedeelte is namelijk voor de ouders/verzorgers bedoeld.
Auteur en psychiater Nick Blaser legt uit wat een mobiele telefoon met onze aandacht doet.
Herkenbare situaties worden geschetst en tevens krijg je praktische tips.
Ik hou ervan !
Het is daarom handig om als ouder zijnde eerst dit gedeelte te lezen.
Als je dan samen met je kind het verhaal van Maki gaat lezen kan je mooi ,met de praktische tips in je achterhoofd, het bespreekbaar maken.

Niet alleen bruikbaar voor je mobiel

Je kan dit boek ook gebruiken om over het tablet of game gebruik te praten.
Het kan prima dienen als handvat hiervoor. Maar bovenal vind ik het ook een leuk voorleesboek.
Mocht je er behoefte aan hebben op pagina 32 staat een “Overeenkomst” die je samen met je kind kan invullen.
Welke afspraken maak je bij het krijgen van een mobiele telefoon ? (of Nintendo Switch, tablet of whatever)
Mijn ervaring is dat als je samen met kinderen afspraken maakt die zij ook zelf benoemen ze zich er beter aan houden. Dus wat mij betreft zou ik zeggen: laat vooral ook de kinderen het benoemen.

 

kinderen en mobiel

 

Je kan het boek voor € 18,95  bestellen bij Scrivo Media
Zij hebben meer (leerzame) boeken, bijvoorbeeld over hooggevoeligheid, rouwen of faalangst.

 

Hou jezelf eens een spiegel voor

Zeg eens eerlijk? Zit jij veel op je mobiel?
Ik wel en dat is ook best een eye opener.
Soms ontgaat je misschien wel teveel van het echte leven door zo op te gaan in de virtuele wereld.
Dus misschien moet ik ook maar eens zo een overeenkomst met mezelf afsluiten ?
Maar goed de papieren krant heeft hier plaatst gemaakt voor een digitaal abonnement. De juf laat alles weten middels een app en zelf de boodschappen worden met de mobiel in de hand besteld.

 

Wij hebben een belangrijke taak

We leven in een digitale wereld, dat is een gegeven.
Wat mij betreft aan mij als moeder de verantwoordelijke taak om mijn zoon te leren hoe hier mee verstandig om te gaan ! En hem vooral ook te laten zien dat de Echte wereld ook zo leuk is en je er veel plezier kan beleven.
En hey op zo een moment mag deze best vastgelegd worden met de camera van je mobiel. Voor later….

 

Mama is de sjaak

Het boek Maki en zijn mobieltje valt in de smaak bij Dax.
We wachten nog even met een mobiel aan hem geven maar ik denk eerlijk gezegd dat het niet pas gaat worden als hij naar de middelbare school gaat.
Hij kan nu mooi het boek gebruiken om mama erop te wijzen als ze teveel bezig is met haar telefoon.

Mobiele groet van Kaat

 

Zie ook mijn eerdere blog : boekentip voor kleine heethoofdjes, draakjes of gevoelige kinderen

Zoon had een kinderpartijtje en mama al de hele week buikpijn

Kaat krabbelt haar zoontje had een kinderpartijtje

Mijn zoon heeft vandaag een kinderpartijtje en ik heb al de hele week er een beetje buikpijn van.
Dit soort feestjes gun ik mijn zoon juist want dit maakt hem zo blij en minder onzeker. Ik ben niet een moeder die gauw in paniek is maar deze keer voelt het toch heel spannend. Ik zal je uit leggen waarom.

Buikpijn van de zenuwen

Dit is niet Dax zijn eerste kinderfeestje en ik hoop ook zeker dat er nog vele zullen volgen.
Wat maakt het dat ik juist deze keer er nerveus over ben?
De andere partijtjes waren in onze stad en bij eentje was ik zelf mee als “hulp”.
Dax heeft nagenoeg zelden grote (zichtbare) aanvallen maar de eerste keer buitens huis was in een speelparadijs. Oververhit en heel moe en plots waar daar een aanval waarbij we de ambulance moesten laten komen. Je raadt het zeker al: dit partijtje is ook is zo een speelparadijs en niet in onze stad maar 20 km verderop.
Ik hoop met heel mijn hart dat het goed gaat. *spreekt zichzelf moed in* Natuurlijk gaat het goed!

Voorzorgsmaatregelen

Ik wil Dax zo een onbezorgde jeugd als mogelijk geven dus heb ik niet aangeboden/gevraagd om mee te gaan. Jij vond vast vroeger ook de feestjes zonder je eigen ouders het leukste. Ik gun hem dat.
Ik heb de Noodspray meegegeven, zijn zorgverzekeringspas en op een briefje wie zijn behandelend artsen zijn. Gevraagd of hij mag spelen in zijn hemdje zodat hij zijn warmte goed kwijt kan.
Op het hart gedrukt dat mocht hij een aanval krijgen gelijk 112 te bellen en dan kom ik naar t ziekenhuis toe.

Ik zit nu thuis een zak chips te killen….daar heb je  mevrouw de emo-eter weer.
Net wel een hele leuke foto van de kindjes ontvangen in de app en over 2,5 uur is het feestje afgelopen en zal ik straks deze blog verder afmaken. Netflix roept me nu!

Hoe is het gegaan?

18:20 uur geklop op het keukenraam.
Daar stond mijn kleine binkie: versleten tot op het bot maar ooh zo gelukkig.
Een pak van mijn hart dat het allemaal goed is gegaan, niet eens voor mezelf maar vooral voor Dax.
Hij weet dat hij epilepsie heeft maar wil hem geen angst inboezemen. Ook blij voor de moeder die dit partijtje organiseerde want stress op het feestje van je kind wil je simpelweg niet.
Ik zou begrijpen als mensen angstig zijn om Dax mee te nemen al krijgt hij zelden een grote aanval.
Het kan altijd en overal gebeuren maar dit zijn wel triggers voor hem.

Ik heb zojuist een gelukkig jongentje naar bed gebracht die binnen twee minuten lag te slapen.
Vast en zeker dromen van deze leuke middag. Mijn moederhart heeft weer iets meer vertrouwen gekregen en dat kon ik wel even gebruiken. De toekomst gaan we gewoon rocken….daar kan de epilepsie geen verandering in brengen.

Gelukkige Groet,

 

Kaat

Foto’s met de ballen en ballonnen komen van Pixabay

De perfecte huisjes (van Instagram)

Perfecte huisjes van Instagram

Ik ben een frequent gebruiker van Instagram (en andere Social Media) en hou ervan om legaal te gluren in andermans huis en leven. Zo laat ik ook 515 volgers mee gluren in mijn leven als moeder zijnde. Dus zoals de meeste ouders die foto’s posten op Social Media, is het een overkill aan foto’s van mijn zoon.

Iets gaat er niet goed

Veel gebruikers laten hun mooie interieur zien en daar doe ik dan best ook wel inspiratie bij op. Wij willen onze huiskamer ook weer een andere kleur geven en aanpassen.
Verbazingwekkend vind ik al die opgeruimde huizen in de zo (lijkt het) perfecte huizen.
Wat doe ik verkeerd? Zo ziet het er meestal bij ons niet uit?
Soms weet ik niet of het nou een echte foto is die iemand laat ziet of dat het een voorbeeld is van een woonmagazine zo perfect ziet alles eruit.

Herkenbaar?

Onze muren waren spierwit….waren ja!
Menig kinderhand is er langs gegaan en als je pech hebt schopt je tiener of kleuter ook even zijn baggerschoen er tegen aan.
De laminaatvloer zit vol met krassen al mag onze kleuter alleen met zijn auto’s op zijn speelkleed.
Hey!! Het heet niet voor niets speelkleed….daar moet je op spelen!!

Hoe de slaapkamer een waskamer werd

Mijn zoon heeft een hele leuke slaapkamer, je leest het goed SLAAPkamer.
Hoezo slaapt hij dan nauwelijks in zijn eigen bed. De laatste tijd is ons bed zijn favoriete slaapplaats.
En eerlijk? Hij slaapt er beter en ik dus ook.
De praktijk is dat als het geen weer is om de was in de tuin te hangen (of ik te lui ervoor ben) dat er al gauw een wasrek beland in zijn slaapkamer. Daar is er plek en schijnt het zonnetje zo lekker of staat de verwarming aan.
Op zolder staat ook zo een wasrek maar dan moet moeders steeds die trap op en af.
Mijn zoon neemt onze huiskamer in beslag dus ik pik gewoon een stukje van zijn slaapkamer.
Het duurt niet lang of ik leer hem dat als de was droog is dat hij het eraf kan halen en opvouwen, wat van hem is kan gelijk in zijn eigen kast. Nu hij toch niet in zijn bed slaapt is zijn bed de plek geworden voor schoon wasgoed op te leggen.

slaap of waskamer?

Iemand onze eettafel gezien?

Zie je onze eettafel? Die wordt niet alleen gebruikt om aan te eten.
We leven er aan en vooral blijft er veel op liggen.
Met jaloerse blik kijk in naar al die mooie opgeruimde eettafels met vrolijke bloemen erop.
Mijn man heeft hooikoorts en kan ook tegen veel bloemen niet, jammer joh voor de bos met tulpen die ik zo graag koop.
Het verf heeft te lijden op onze tafel en in die kier verzamelt zich elke week een half brood aan kruimels.
Soms ruim ik de tafel op en ziet het er zo gezellig en gestyled uit maar echt dat duurt niet lang.

eettafel kaat krabbelt
Eet- of leeftafel?

Fijn dat ze elke twee weken het oud papier aan huis komen ophalen. We verzamelen het in de schuur….althans dat is de bedoeling.
Voor je het weet staat de hele week een kartonnen doos in mijn huiskamer met papier. En het wordt alleen maar meer en meer.

papier hier!

Er Slingert van alles

Tassen aan overvloed maar die slingeren ook nog wel eens her en der. Daar maak ik mezelf ook schuldig aan moet ik bekennen. Ik kwam er deze morgen achter dat de zwemtas van gisteren nog in de huiskamer stond. Lekker hoor met het natte zwemgoed erin.
Schoenen is ook zo iets, die staan bij de salontafel, tuindeur en in de gang.
Het schoenenrek is soms nagenoeg leeg.
We hebben een kapstok! Toch hangt daar heel vaak iemand (ik noem geen namen) zijn jas of vest overheen. Het aanrecht staat vaak vol met servies welke nog prima in de vaatwasser past.

We hebben een kapstok!
We hebben een kapstok!

Balans is mijn sleutelwoord

Lieve mensen met jullie prachtige huizen.
Ik geniet van jullie foto’s en vraag me soms af hoe hou je het zo netjes?
Heb je nou ook een huishouden waarbij niet alles eruit ziet zoals in de woonbladen?
Deel ze dan ook graag met ons, het doet me inzien dat ik niet de enige ben die in een leuk huis woont (als er opgeruimd is) waar lekker geleefd word.
Ik geloof er nog steeds in: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd !
Maar ik weet ondertussen ook dat niet iedereen het zo voelt en dat moet ik ook respecteren.
Als je, zoals ik, heel zuinig om moet gaan met je energie besteed ik die liever soms aan mijn kind door lekker op pad te gaan dan als een malle schoon te maken en op te ruimen.

De balans is belangrijk, deze was bij ons even niet goed maar ik ga mijn best doen om ook weer het perfecte huisje te krijgen. Een waarin geleefd mag worden, het wel schoon is maar waarbij soms een beetje rommel is. Maar vooral een huis waar we ons thuis voelen.

Liefs

Kaat

Genoeg sportclubs maar niet voor mijn kind!

Kaat krabbelt

Als jonge ouder vraag je je misschien af wat voor sport je kind later gaat doen?
Hoopt de voetballende vader misschien dat zijn dochter of zoon ook op voetbal gaat. Komt de hele familie al jaren bij dezelfde hockeyclub dan ligt het wellicht wel in de verwachting dat jullie kind daar ook zal willen spelen.

Wij zaten zo ook samen te mijmeren wat voor sport Dax zou willen doen, of misschien wilt hij wel een muziekinstrument bespelen of op dansles?
Ik had stiekem al veel verenigingen bekeken. Het wachten was tot hij oud genoeg was en hij zijn interesses zou aangeven. Ik had hem zelfs al ingeschreven voor proeflessen zodat hij kon ervaren wat er is en wat hij leuk zou vinden.

Heel confronterend
TOT dat je als ouder zijnde door krijgt dat jouw kindje niet past in de gemiddelde maatstaven van vaardigheden. Dat jouw kleine mannetje heel veel dingen leuk zou vinden maar hij simpelweg niet mee zou kunnen komen tussen de “gewone” kinderen. Het is soms heel confronterend en verdrietig. Had Dax het eerst niet zo door en vond hij het geen probleem, verandert dat nu toch ook wel in vragen stellen aan ons.

Als ik filmpjes zie hoe goed Dax kon zwemmen op peuterleeftijd is het haast niet te bevatten dat hij nagenoeg alles vergeten is. De heftige epilepsie ’s nachts zorgt ervoor dat zijn nieuwe vaardigheden van de laatste jaren niet vanzelfsprekend onthouden worden.
Na peuterzwemles (waar hij zonder bandjes kon zwemmen) belandde hij in een drukke reguliere zwemlesgroep. Er was geen echte aandacht voor de kinderen. Mijn zorgen die ik uitte werden niet serieus genomen. Het voelde niet goed en het kostte € 65,- per maand.
We besloten Dax er tijdelijk af te halen.

Epilepsie had ons in de greep
Toen ons duidelijk werd dat Dax een ernstige vorm van epilepsie heeft lag onze prioriteit naar de zoektocht naar de juiste medicijnen. Leren omgaan met de bijwerkingen van deze medicijnen die zo noodzakelijk zijn maar aan de andere kant ook zulke bagger is!!
Sporten of een andere vereniging zou wel weer komen. Weken werden maanden en nu zijn we ruim één jaar verder.

Het is ons duidelijk dat Dax niet kan functioneren in een grote groep. Hij moeite heeft met de uitleg in één keer te begrijpen (waarschijnlijk door de absences die hij heeft) en hij zich niet kan meten aan de gemiddelde leeftijdsgenootjes. Maar ook ik heb een kind die graag zou willen dansen, voetballen of noem het maar op.
Het aanbod in West-Friesland is naar mijn weten niet groot voor kindjes met special needs.

Only Friends
Kennen jullie Only Friends in Amsterdam?
Wat een geweldige sportclub is dit speciaal voor jongeren en kinderen met een beperking uit Amsterdam en omstreken. 600 kinderen mogen daar sporten met als doel dat de kwaliteit van leven van kinderen met een beperking aanmerkelijk wordt verhoogd.
Wie weet als Dax iets ouder is dat hij ook daar kan voetballen of iets anders. Hoop ik wel mijn rijbewijs te hebben (goed streven voor 2018!)
Mocht je benieuwd zijn naar Only Friends kijk maar eens op hun site: https://onlyfriends.nl/

 

Gymclub
Laatst kregen we van zijn school een informatiebrief mee over een unieke gymclub.
Voor kinderen uit groep 2 tot en met groep 5 geven Dax zijn gymjuf en een andere gymleraar na schooltijd één keer per een extra gymles van drie kwartier.
Geweldige banen worden er neer gezet, de groep is niet al te groot, de uitleg is precies op maat en ze houden rekening met wat iedereen wel kan. Dat is het mooie deze leerkrachten kijken niet wat een kind niet kan maar focussen zich op wat deze kinderen juist wel kunnen.
De laatste vijf minuten van de les mag je als ouder zijnde kijken en ik zeg je eerlijk: ik zit steeds emotioneel te kijken. Je kind zo gelukkig te zien ! Een club waar je kind zich wel thuis voelt. De leerkrachten zijn zo leuk en goed! Ik hoop dat er na januari nog een vervolg komt.

Zwemles
De medicatie lijkt nu stabiel te zijn, de epilepsie in zijn slaap hebben we nog geen weet van of dat onder controle is.
Dat moet eerdaags weer een slaap-eeg bepalen.
Tijd voor de volgende stap: zwemles weer oppakken.
Zijn voormalige zwemschool had ook zwemlessen voor kinderen met speciale aandacht maar is ermee gestopt omdat deze groep niet rendabel was. Tja er zitten minder kinderen in zo een zwemgroep. Ik snap het financiële plaatje heus wel maar hey….het gaat wel over mijn kind die ook graag wilt leren zwemmen.
Het andere grote zwembad hier heeft ook speciale lessen maar ik zou al drie keer teruggebeld worden en ook mijn mail is niet beantwoord. Dat is dus ook niks geworden.
Op loopafstand is een kleine zwemschool waar Dax nu op zondagmorgen les gaat volgen.
Vier kinderen in een groepje dus qua aandacht is dat fijn.

Hoop voor de toekomst
Ik hoop met heel mijn hart dat het Dax gaat lukken. Je gunt je kind dat hij/zij zich kan redden in het water. Zonder bandjes in de toekomst naar het zwembad kan. Voor nu kijkt één van zijn ouders mee tijdens de zwemles. Want tja stel je voor hij krijgt een aanval dan kan het dodelijk zijn in het water.

Kinderen zoals Dax willen vaak ook sporten of op andere clubjes. Het is jammer dat het aanbod niet enorm is. Er zijn zoveel kinderen (en volwassenen) die graag ook bezig willen zijn zonder dat ze worden overvraagd of afgewezen. Ook zij verdienen een lidmaatschap van een club waar ze zich thuis voelen.

 

Groet,

Kaat

 

Ik heb niet met jou op school gezeten

Herken je het? Dat je jezelf dingen hoort zeggen die je ouders vroeger tegen je zeiden en waarvan je dacht: dat ga ik nooit zeggen als ik kinderen heb!

Mijn vader riep wel eens: Ik heb niet met jou op school gezeten hoor!

De volgende variant vond ik nog erger: ik heb niet met jou op het schoolplein geknikkerd.
Uiteraard was ik het meest lieve kind wat je kon bedenken *grinnik* maar zelfs ik vergat wel eens de fatsoensverhouding die (er in mijn ogen) hoort te zijn tussen kind en ouder. Niet alleen tussen kind en ouder maar gewoon van mens tot mens, hoe oud je ook bent, welke relatie je hebt tot elkaar.

Hoe irritant ik het ook vond ik ben blij dat ik zo ben opgevoed.

Respect voor oudere mensen en mijn vader in het bijzonder.
Gelukkig mag ik me prijzen met de band die we hadden en ik hoop oprecht dat ik met Dax ook zo een band krijg. Sinds mijn vader is overleden voelt het of er een klein stukje van mij is heen gegaan. We waren zo close maar toch bleef het altijd duidelijk dat we geen leeftijdsgenoten waren maar vader en dochter.

Zou het daar soms fout gaan?

Dat ouders graag vrienden willen zijn met hun kinderen?
Soms moet je om het beste te willen voor je kinderen je minder populair maken denk ik. Kinderen kunnen vaak nog niet weloverwogen alle keuzes alleen maken. Waar trek je je grenzen?
Kun je er tegen als je kind boos op je is?

 

Ik ben een gevoelig persoon, wil graag conflicten vermijden.

Bied me aan als bemiddelaar, sus situaties en bied altijd een luisterend oor aan iedereen. Heel eerlijk het vreet energie.
Deze week ben ik tot het besef gekomen dat er stelselmatig over mijn grenzen heen wordt gegaan….dat heb ik laten gebeuren.
De lieve vrede willen bewaren gaat ten koste aan het respect wat ik verdien (in mijn ogen).

“Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik misschien wel ouderwets ben. Ik geloof in Normen, Waarden en Respect”

Fijn dat ik tot het besef ben gekomen.
Want hey: ik heb niet bij jou op school gezeten!
Ik wens met respect behandeld te worden.
Graag hou ik je een spiegel voor om van te leren maar je moet wel willen.
Kaat laat niet meer met zich sollen! Door niemand niet.

My love is unconditional. My trust and respect are not.

Inzichtelijke groet,

Kaat

 

Kaat Krabbelt

 

 

 

 

Heerlijk avondje is gekomen….en kunnen we dan nu stoppen met zeiken?

Kaat Krabbelt en het Sinterklaasfeest

Heerlijk avondje is gekomen,  ’t avondje van Sinterklaas.
De avond waar veel kindjes het hele jaar naar uit hebben gekeken.
Trouwens ook menig volwassenhart gaat sneller kloppen van surprises, gedichten of het bekende dobbelspel. Ben je een papa of mama van een in Sinterklaas gelovige kindje(s) dan smelt je hart toch van die blik als ze de zak met cadeautjes zien?

Voor ik gelijk word aangevallen: ja ik realiseer me ook dat niet alle kindjes in Nederland het heel uitgebreid kunnen vieren met (dure) cadeaus. Al denk ik wel dat het niet per se in de grote of prijs ervan zit. Zelf probeer ik in deze periode ook mijn best te doen om kinderen/gezinnen te helpen die het niet zo breed hebben. Ik doneer sowieso veel spullen van onze kinderen aan andere mensen.  Opgevoed met het motto: “wie goed doet, wie goed ontmoet”.

Onze kleuter zat dit jaar midden in de magie van de Sinterklaas traditie.
Voor het eerst ’s nachts wakker van de spanning en het ging twee weken lang alleen maar over Sinterklaas en zijn Pieten.
Hij genoot, wij genoten van zijn blijdschap, de magie en tja ik ben eerlijk: soms misbruikte ik de oude man om mijn kind beter te laten luisteren.
Zal ik de Sint even appen? Deze vraag was genoeg om het lieve jongentje weer terug te toveren als hij dreigde te veranderen in kleine terror.

Ellendelange discussies
*Zucht* maar ik werd doodziek van die ellendelange discussies over de kleur van Piet. En weet je? Bleef het maar bij een discussie. Nee mensen schelden elkaar verrot, bedreigingen en er leek geen respect meer te zijn als mensen niet dezelfde mening deelde. Ik ben gestopt met praatprogramma’s te kijken en ik ben kampioen scroller geworden als ik weer eens op Facebook een stelling voorbij zag komen. Ik had er GEEN zin in.
Ik wilde gewoon genieten met mijn kind van deze mooie periode.

Ik vind je hufter als je gaat lopen rellen op een feest waar de kinderen bij zijn!
Je hebt recht op je mening, je mag wat mij betreft demonstreren als de kindjes hier maar nooit iets van merken. Wie ben jij om het feest voor mijn kind te verzieken of welk kind dan ook? Dat kan toch nooit de bedoeling zijn?

Verander muren in deuren
Veranderingen zijn vaak lastig dat realiseer ik me heel goed.
Ik snap de drang om vast te houden aan onze “traditie”.
Als je al een verandering wilt in het verhaal van Sinterklaas en de beroemde “zwarte” Piet zal je dat nooit bereiken op de manier zoals zoveel mensen dat eisen. Zelf roepen dat het discriminatie is om vervolgens alle vormen van respect uit het oog te verliezen en veel te ver gaan in hun propaganda

 

pietendiscussie

Nieuw inzicht voor mezelf
Deze periode heb ik veel rond gekeken en de kinderen maakt het weinig uit merk ik. Ik ben ondertussen voor mezelf tot het volgende compromis gekomen: de Piet met roetvegen.
Goed uit te leggen aan de kinderen en het komt dicht bij de ons zo bekende Zwarte Piet. Is de Piet zwart (en ja dat was hij dit jaar bij ons thuis) is het niet zo dat ik daar overstuur van raak. Op veel plekken waren er Roet-Pieten en ik denk dat dit een prima oplossing is.

STOP!
Het zal wel bij een wens blijven…..maar mensen stop vooral om het kinderfeest te verpesten. Denk vooral aan onze kindjes want daar is het feest toch om te doen?
Ik denk dat veel mensen net zoals ik hopen dat we de komende maanden even verlost raken van dit Hot Item.
Lees je mijn blog en je bent het er niet mee eens? Graag wil ik je verzoeken als je reageert dat met respect te doen. Ik ben niet uit om te rellen.

Groet Kaat

Afbeelding in de tekst is van #Darum de andere afbeelding van Pixabay

Week 5: Bedrogen gevoel toen ik de waarheid van de weegschaal zag

Kaat krabbelt valt af

Vorige week zaterdag was een desillusie: na 4 weken stapte ik moedig op mijn nieuwe weegschaal. Trots dat ik de hele week me aan de weightwatcher punten had gehouden. Het ging me goed af dus kom maar op met het getal.
HUH???   1 onsje afgevallen? What the Piep……Hoe kan dit nou?
Bang dat het me niet ging lukken gevoel overheerste wel even.

Kom op Kaat ! Laat je onderkin niet zakken en een nieuwe week er weer volop tegen aan. Weer een week ziek thuis door oververmoeidheid van mijn reuma.
Ene kant heb je dan goed de tijd om thuis salades te maken voor de lunch aan de andere kant heb ik meer tijd om te denken aan eten, en geloof me dat kan ik heel goed. Donuts, chocolade, pepernoten, giga hamburgers zij zijn mijn lievelingshersenspinsels.

Kaat Krabbelt salade

We eten nu vaker vis tot grote blijdschap van mijn zoon.
Patatjes uit de airfryer zijn ook een succes.
Wel eet ik nog veel brood maar ja ik blijf wel binnen de punten en het vult goed.

avondmaaltijd Kaat Krabbelt

Luchtballon
Hele week een opgeblazen gevoel….ken je dat liedje met de volgende tekst?
“Zijn buik leek wel een luchtballon” Het voelde of ik elk moment kon opstijgen.
Opstijgen naar een zonnig eiland zou trouwens helemaal niet zo een gek idee zijn. Helaas was dat het niet maar wel een onprettig gevoel in mijn kleding.
Al met al begon het lood in mijn schoenen te zakken en dat maakt het bewegen nog zwaarder.

Bedankt Amerigo
Desondanks toch braaf door met tellen en wegen en bewuste keuzes maken.
Tv kijken deed ik altijd graag met iets te knabbelen en die drang wordt wel minder moet ik zeggen.  Stopte Dax ’s avonds nog een winterpeen voor Amerigo in zijn schoen verdween die ’s avonds zonder pardon in mama haar giecheltje. Tja die peen moet toch weggemoffeld worden. Later in de week stelde ik een appeltje voor want daar had ik ook best trek in. De suikerklontjes die af en toe worden neergelegd die verstop ik weer in de suikerpot.

Aanrader van de week vond ik de gevulde paprika’s uit de oven.
Extra mager runder gehakt, veel groenten, taco kruiden, tomaten, zilvervliesrijst en beetje garneren met 30+ kaas. Zalig was het !

Wie zoet is krijgt lekkers
Gisteren had ik nog weekpunten over en heb ik 9 chocoladepepernoten gegeten. Whow wat lekker…en wat bizar veel punten!
Zondag vieren we Sinterklaas en dat is dan een hele uitdaging.
Kan ik al dat lekker weerstaan? Zijn echt de dingen waar ik zo van hou.
In mijn hoofd en gevoel aan mn lijf gaat het afvallen sowieso niet zo goed.
Zal ik het anders over de feestdagen heen tillen sprak het slechte stemmetje in mijn hoofd?

Vandaag was het weer mijn weegmoment. Slaperig om 6 uur (met dank aan een stuiterende kleuter) stapte ik op de gevreesde weegschaal. Geen verwachtingen dus wat kon me gebeuren?
1,7 kilo afgevallen !!! Kaat droomde je? Eraf stappen en hup opnieuw erop.
Het is echt waar…whoop whoop al dansende in mijn hipster door de huiskamer.

Spirit is terug
In  vijf weken ben ik 4,1 kilo afgevallen en dat begint nu toch ergens op te lijken. Ik kan het dus toch!
Weer de spirit om zo door te gaan al zal het morgen wel een “uitdaging” worden. De wandeldate die ik in de vriezer had geparkeerd heb ik weer ontdooid. Kaat heeft er zin in!
Hopen dat mijn lichaam/energie beetje mee gaat werken, stap voor stap maar.
De eerste stappen zijn in iedergeval gezet.

Een iets lichtere groet van Kaat

Kaat krabbelt