Niet bij iedereen gaat zwanger worden vanzelf. Ook bij ons niet en dat is niks om je voor te schamen. Hoe prachtig is het dat Nederland klinieken heeft die wensouders hierbij willen helpen. Wij hebben een ICSI traject doorgelopen bij de VU in Amsterdam. Niks dan lof over hoe de behandelingen en mensen daar zijn.
ICSI
Nuchter als ik ben had ik me niet ingelezen wat ik kon verwachten. Jammer genoeg heb ik geen dagboekje bij gehouden over deze behandelingen. Ik had de instelling: we gaan ervoor! De bijkomende ongemakken horen er nou eenmaal bij.
Na drie mislukte IUI pogingen gingen we voor de ICSI variant.
Simpel gezegd: mijn eitjes hebben ze eruit gehaald en in het laboratorium hebben ze in het eitje het zaadje van mijn man gespoten. Met veel geluk kwamen er embryo’s welke ze hebben teruggeplaatst of hebben opgeslagen in de vriezer.
Ik schrijf het simpel maar zo was het natuurlijk niet helemaal. De hormonen elke dag spuiten in je buik was een overwinning voor iemand met een naaldenfobie. Midden in een restaurant zitten en het was DE tijd om te prikken. Hup in de wc prikken. De bijwerkingen nam ik voor lief.
De eicelpunctie waar ik zoveel horror verhalen over hoorde viel me mee. Natuurlijk het was geen feestje maar die pijn had ik er voor over.
Het meest zware vond ik de weekenden steeds naar de kliniek om te kijken of mijn eitjes al rijp genoeg waren. De kliniek stond naast mijn werk dus door de weeks had zoveel handiger geweest.
Ook een gek idee om ’s morgens om 8 uur voor je gaat werken nog even een vaginale echo (net een vibrator qua vorm) te krijgen en dan vrolijk binnen te lopen op kantoor.
Tweede ICSI poging en ik was zwanger !! Ik kon het niet geloven aangezien ik gewoon ongesteld was geworden. Het resultaat loopt dagelijks door ons huis.
Dolgelukkig met onze Dax.
Wat doen we met de emryo’s?
Voor we het traject ingingen kregen we de vraag wat we met eventueel overgebleven embryo’s wilden doen. Vernietigen, schenken aan de wetenschap of doneren (embryobank). Vernietigen was sowieso geen optie. Wij hebben gekozen om ze eerst voor ons zelf te bewaren, ook al hadden we vanaf dag één besloten dat we het bij één kindje zouden laten. Daarna zouden we ze doneren. Zo gezegd bleven er drie embryo’s van ons in de vriezer achter.
Embryodonatie
Twee jaar later kreeg ik een telefoontje van een goede vriendin of ze in de VU ook embryodonatie doen aan een alleenstaande vrouw met de embryo’s die ze daar hebben. Ik had geen idee maar ik grapte: wij hebben er nog drie in de vriezer liggen die mag ze wel hebben.
Deze mevrouw had borstkanker overwonnen maar in haar traject zijn ze vergeten eitjes af te nemen en te bewaren. Als dat was gebeurd had ze met haar eigen eitjes opzoek kunnen gaan een spermadonor.
Na de chemokuren was het niet meer mogelijk zelf eitjes te ontwikkelen.
Haar grote wens was een kindje te krijgen.
Deze spontane reactie werd een serieuze vraag aan mijn man. Schat vind je het goed als we onze embryo’s doneren aan Mevrouw X? Hij reageerde gelijk dat hij het prima vond. We hebben samen veel gepraat natuurlijk. Stel het lukt dan is het biologisch gezien ons kindje. Kan dan zomaar zijn dat het kindje erg lijkt op Dax!
Ik had ook graag twee kinderen gewild maar ik vond mezelf al te oud en had ook al twee cadeaukinderen gekregen.
Embryodonatie staat nog in de kinderschoenen in Nederland. Zelf heb ik gemerkt dat veel stellen die een IVF/ICSI traject hebben doorlopen niet goed weten dat dit mogelijk is. Natuurlijk besef ik ook dat vele mensen deze keuze niet zouden willen/kunnen maken. Voor mij persoonlijk gold: ik ben zo dankbaar dat het moederschap mij toch nog gegund was dat gunde ik deze wensmoeder ook. Kanker overwonnen, leven op de rit maar niet mogelijk om in haar uppie een kindje te krijgen volgens de gebruikelijke wegen.
Hoe verliep de procedure?
Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp verkocht in eerste instantie Mevrouw X ook een nee. Zij kwam sowieso niet in aanmerking voor een embryo vanuit hun embryobank omdat zij een alleenstaande vrouw was. Medisch Centrum Kinderwens is het enige centrum in Nederland die behandelingen met embryodonatie begeleid. Na gesprekken van haar behandelend artsen en zijzelf met Kinderwens hebben zij aangegeven dat wij de embryo’s wilde doneren aan haar. We hoefde geen beroep te doen op de embryobank. Zij hadden deze situatie nog niet eerder meegemaakt maar we kregen een akkoord.
Aantal gesprekken met de psycholoog en maatschappelijk werk volgde. Konden wij het emotioneel wel aan? Waren we in staat het echt los te kunnen laten? We zouden genetische ouders zijn als het slaagde maar nooit de juridische ouders. Samen met Mevrouw X afspraken gemaakt over dat het eventuele kindje ons mocht leren kennen, op welke manier en dat gold ook voor Dax en mijn cadeaukinderen. Alvast samen alles vastgelegd zodat als er een zwangerschap zou volgen deze afspraken vastgelegd zouden worden bij de notaris.
Gemengde gevoelens
21 juni 2015 hebben wij onze drie embryo’s opgehaald in de VU in Amsterdam en deze naar Leiderdorp gebracht. Ik verwachtte een klein vaatje maar het was een groot vat. Heel bijzonder om dit op je achterbank te hebben. Ik dacht dat ze het per koerier zouden versturen maar we moesten het zelf doen.
Twee embryo’s waren van uitstekende kwaliteit en de derde was na het ontdooien helaas niet geschikt voor terugplaatsing. Iedereen was hoopvol op een goede uitkomst maar helaas zijn beide terugplaatsingen mislukt.
Ik had het mevrouw X zó gegund. Een lievere moeder kon een kindje zich niet wensen denk ik. Het was voor mij toch wel een emotionele rollercoast en ik durf het haast niet te typen maar stiekem toen de pogingen mislukt waren was ik ook een beetje opgelucht. Hoe erg ik het mevrouw X ook gunde toch was ik ook wel beetje bang wat het met me zou doen als ik een foto zou zien van “ons” kindje. Het zou goed zijn maar het zou me ook emotioneel maken.
Door deze blog hoop ik op meer bekendheid over embryodonatie.
Voor vele van ons is het niet vanzelfsprekend om zwanger te worden.
Ik hoop dat Stichting Kinderwens in de toekomst niet alleen stellen deze mogelijkheid geeft maar ook alleenstaande wensmoeders die een kindje een fantastisch leven kunnen geven.
Lieve groet Kaat
