Tag: papa

Lieve papa, vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat je ons verliet.
9 jaar dat klinkt misschien voor sommige heel lang maar voor mij voelt het als de dag van gisteren.
Na al die jaren ben ik nog niet gewend aan dat jij er niet meer bent.
Zo vaak denk ik nog dat ik zou graag nog één keer met je zou willen praten.

Allereerst zou ik je vertellen hoeveel ik van je hou, dat weet je waarschijnlijk wel maar ik zou het nog heel graag één keer tegen je willen zeggen. Je vertellen hoe trots ik op je ben.
Jij een man die op zijn 38^ste een herseninfarct kreeg en ondanks dat de strijd hebt gevoerd om jouw twee meiden een goed leven te geven. Jij zorgde alleen voor ons.
De jaren volgde en de medische tegenslagen ook maar toch bleef je positief.
Ik heb daar nog steeds bewondering voor papa!
Veel heb ik van je geleerd op dat vlak, genieten van de kleine mooie momenten des levens.

 

 

Papa? Je hebt een kleinzoon van 6 jaar oud.
Hij heet Dax, je weet wel vernoemd naar dat lieve jongetje van het kinderdagverblijf.
Hij zou je oogappeltje zijn, ik weet het zeker.
Weet je? Hij is een kleine Kees ! Niet alleen qua uiterlijk maar ik herken ook veel karaktereigenschappen van jou. De humor maar ook de hardheid, niet lullen maar poetsen mentaliteit.
Jullie hebben nog iets gemeen: veel mensen sluiten jullie in hun harten. Warme persoonlijkheid laten jullie zien bij de mensen waarbij jullie een goed gevoel hebben. Voelt het niet goed dan zorgen jullie voor de nodige afstand.
De eigenwijsheid die onze familie bekend is, is hem ook niet vreemd. EN bedankt he!!

 

 

We zouden nog eens samen snert koken, zodat ik het kon leren maken. Heb je nog het recept voor mij? Sowieso kon jij lekker koken, gelukkig heb ik wel een paar dingen kunnen afkijken.
Jij slokte al het nieuws op en was een strompelende vragenbaak, daar kan geen google tegen op.
Heel vaak denk ik: zou het wel aan mijn vader willen vragen.

Jouw begrafenis was indrukwekkend papa, zoveel lieve mensen waren gekomen.
Je dacht dat je een sobere uitvaart zou krijgen maar we hebben een dag met een dwarse inslag gecreëerd. Je broer Ed, hield een mooi verhaal. Hij kan dat als de allerbeste dat weet je, eigenlijk zou hij cabaretier kunnen zijn. We hebben bij het weglopen van jouw graf gehoord dat we een boete kregen. De uitvaart was te lang. Het plakje cake mochten ze houden want daar had je een broertje dood aan. Een lekkere lunch hadden we besteld en bij het regelen werd er uitdrukkelijk gezegd; GEEN fabrieksham want daar had hij een hekel aan.
Je mag trots zijn op je oudste dochter Wendy, zij weigerde de boete te betalen en na vele mailtjes en telefoontjes is dat haar gelukt. WE laten niet met ons sollen, toch? Die les heb je ons altijd proberen mee te geven.

Vaak mis ik je bij de kleinste dingen. Het horen van jouw lievelingsmuziek.
Het maken van chili con carne op jouw manier.
Ik vind het zo jammer dat ik zo weinig foto’s van je heb, je wilde niet graag op de foto.
De bezoekjes aan Schoorl doen me altijd denken aan onze fantastische jaren daar.

 

 

Konden we nog maar één keer praten!
Samen grapjes maken, harde humor op zijn tijd.
Jij die mij wijze lessen zou geven maar bovenzal zou zeggen op mezelf te vertrouwen.
Het zou me niet veel uit maken waar we het over zouden hebben, alleen je stem te horen zou al genoeg zijn.

Het mooiste aan herinneringen is, dat niemand ze van je af kan pakken.
Voor altijd in mijn hart!
Bedankt voor alles wat je me hebt geleerd en gegeven.
Niet lullen maar doorgaan zou je zeggen en dat is wat ik doe.
Doorgaan met mijn leven zoals ik dat wil maar wel met jou in mijn hoofd als wijze raadgever.

Liefs Kaat