Kind met epilepsie

Van school veranderen: van speciaal basisonderwijs naar speciaal onderwijs

 

De laatste schooldag voor de zomervakantie was niet alleen de laatste schooldag voor de vakantie. Die vrijdag was ook de laatste dag op die school voor Dax. Na heel lang twijfelen hebben we samen met school en de begeleidster van het  LWOE (Landelijk Werkverband Onderwijs en Epilepsie) besloten dat het voor Dax beter is om naar een andere school te gaan.

Waarom een andere school?

Vanaf dag één dat deze school bestaat zit Dax op deze school. De keuze voor het speciaal onderwijs was de juiste stap. Ik schreef daar al eens over Speciaal onderwijs: goede keuze geweest? 
Hij was vijf jaar en zat op de juiste plek. Een kleine school waar hij goed werd begrepen en de juiste aanpak voor hem. Na mate de jaren volgde hebben we al eens vaker getwijfeld of het SBO (Speciaal Basis Onderwijs) de juiste plek was. Of zou een SO (Speciaal Onderwijs) school beter zijn? Dax viel er eigenlijk tussenin qua niveau en behoeftes.
We dachten regelmatig aan een specifieke school maar die is 40 kilometer verderop en dat vond ik wel pittig voor een jongentje die al zo gauw moe is door zijn epilepsie.

Verschil tussen speciaal onderwijs en speciaal basisonderwijs?

Speciaal onderwijs is voor leerlingen met een verstandelijke , lichamelijke of zintuigelijke beperking. Ook voor leerlingen met psychische problemen of gedragsproblemen.

Het speciaal basisonderwijs is voor kinderen die zich in het regulier onderwijs niet optimaal ontwikkelen, het gaat om leerlingen met lichtere problematiek.

Mijn kind was veranderd 

Vorig schooljaar kwam Dax heel vaak overprikkeld thuis. Hij deed vaak boos tegen mij en na een tijdje vertelde hij dan dat het zo enorm gek werd van de drukte in de klas. De leerkrachten gaven toe dat de klas heel druk was, dat er soms heftige dingen gebeurde.
Doordat Dax een goede babbel heeft en een prima algemene ontwikkeling wordt hij gauw overschat en hierdoor overvraagt. Gaande weg herkende ik mijn blije jongentje niet meer terug.
Ook de leerkrachten die Dax al jaren kende zagen de enorme veranderingen.

Gedragsproblemen

Wat voor ons een groot nadeel was dat er op het SBO ook veel kinderen zitten met (heftige) gedragsproblemen. Als je kind om medische redenen niet goed kan leren en is aangewezen op speciaal onderwijs dan is het soms moeilijk om aan te zien dat je kind tussen zoveel kinderen zit die heftig zijn in gedrag, die de boel slopen en nog erger: jouw kind fysiek mishandelen.
Meerdere keren werd Dax slachtoffer van pestgedrag en hij kon zich er niet tegen wapenen.
Hij begon zich onveilig te voelen en wilde soms niet meer naar school.

Ik scheef een blog op de site van Baby en Kind over als je kind gepest wordt: Geef maar een klap terug!

Op zoek naar een nieuwe school

Met de begeleidster van het LWOE spraken we af dat wij als ouders gingen onderzoeken of er andere beter passende school zou zijn. De SO school van dezelfde organisatie met ZMLK niveau gaf mij geen goed gevoel. Dax kan dan wel moeilijk leren maar zijn algemene ontwikkeling, interesses en manier van spreken sloten niet aan met deze kinderen.
Gelukkig vond de schoolorganisatie dit ook.

We gingen kijken bij school die is gespecialiseerd in onderwijs te geven aan kinderen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperkingen, chronische ziekte, en/of autisme.
Deze school is een officieel steunpuntschool van het LWOE. De leerkrachten zijn dus bekend met epilepsie en de gevolgen ervan.

Rust versus Onrust

We waren zeer enthousiast en wat ons enorm opviel was de RUST in de gehele school.
Als ik hielp op Dax zijn oude school ervaarde ik toch wel vaak onrust bij bepaalde kinderen/situaties.
Heel eerlijk ik schrok er soms wel van maar alle respect voor de leerkrachten die vol liefde en geduld probeerde de kinderen te kalmeren en weer met een goed gevoel in de klas te krijgen.
We mochten in alle klassen kijken en mij overviel die rust me echt enorm. Ik zag blije kinderen.

Even wennen

Heel eerlijk is het ook wel even wennen om veel kinderen te zien met een zichtbare beperking. Kinderen met down syndroom, in een rolstoel etc. Aan onze zoon zie je zichtbaar niks maar het allerbelangrijkste is een veilige leuke schoolplek en dat leek deze school te kunnen bieden. Op deze school zitten niet kinderen die daar zitten omdat ze erge gedragsproblemen hebben. Natuurlijk gebeurt er wel eens wat maar niet zoveel en heftig als op de school waar Dax zat.

Het Samenwerkingsverband

Het samenwerkingsverband moest de overstap goedkeuren en een nieuwe toelatingsverklaring afgeven.
De begeleidster van het LWOE en de interne begeleidster van Dax zijn school hebben goede motivatiebrieven geschreven en al gauw kregen we akkoord.
Na de zomervakantie zou Dax beginnen op zijn nieuwe school.

Grote veranderingen en niet alleen voor Dax

Spannend!! Voor ons maar ook voor Dax.
Hij schrok enorm toen wij vertelde dat hij naar een andere school zou gaan.
Heel knap dat hij toch kon luisteren naar onze redenen hiervoor en hij begreep het.
Het feit dat hij elke dag met busje naar school zou moeten vond hij heel leuk.
Hij wilde ook graag een school met meer rust en waar ze hem begrepen.
Dax was er klaar voor!!

En ik? Ik heb wel moeten slikken.
Elke dag bracht ik hem fietsend naar school en haalde hem zo ook weer op.
Ik kon nagenoeg alle leerkrachten en als er iets was liep ik even naar binnen.
Meehelpen op school, in de ouderraad zitten ik vond het allemaal een feestje.
Zo betrokken te zijn bij school en je kind in die setting mee te maken.
Dit zal allemaal anders worden, maar dat is prima!

Als Dax maar op een goede en fijn plek zit op school!
Ik ga de leerkrachten van de school missen en de ouders waar ik altijd leuk mee stond te kletsen op het schoolplein. Ik ben dankbaar voor de fijne jaren maar Dax verdient beter passend onderwijs.

Groet Kaat

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Hey Kaat
    Ik ben zo blij dat je je ervaringen deelt op je blog. Het neefje van mijn man heb ik een paar jaren terug leren kennen. Hij heeft een bepaalde vorm van autisme. Omdat je dit niet aan hem kan zien, sta je er ook niet direct bij stil. Omdat we dezelfde passie voor het gamen delen zijn we ontzettend goede vrienden geworden. Hij komt wekelijks een paar keer per week bij ons langs. Sinds kort heeft hij de school achter de rug en ondertussen heeft hij ook een part-time job als magazijnier gevonden. De aanpassingen zijn een uitdaging maar hij doet het echt fantastisch. Nu probeert hij zijn theoretisch rijexamen te halen maar dat lukt niet echt goed, ook niet met het vertraagde examen. Toch vind ik hem ontzettend slim. Ik bewonder hem voor zijn inzicht en zijn geduld. Ik bewonder hem voor zijn inzet en zijn volwassenheid. En hij weet dat hij altijd op mij kan rekenen! We hebben een vriendschap waar niets kan tussenkomen. Hij is de zoon die ik nooit heb gehad en ik weet dat hij een heel moeie toekomst zal hebben.

    1. KaatKrabbel zegt:

      Wat waardevol jullie vriendschap! Wat voor games spelen jullie samen?
      Wat een lieve woorden over hem *smelt*
      Ik hoop zo dat onze zoon op een fijne werkplek komt en hij ooit op zich zelf kan wonen (Met begeleiding denk ik).
      Mijn zoon boft enorm met zijn tante en haar vriend: zij gaan voor hem door het vuur en het is ontzettend fijn als je soms je zorgen kan delen en soms iemand ervoor zorgt dat je even niets hoeft.
      Door mijn blogs ben ik in aanraking gekomen met veel lotgenoten en het is fijn om elkaar online te treffen/
      Dank je wel voor je leuke reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.