Het is een beetje stil vanaf mijn kant.
Excuus dat is niks persoonlijks maar het gaat niet zo lekker met mijn gezondheid.
De burn-out die ik had (of eigenlijk heb) heb ik een tijdje geleden weg gestuurd. De hufter laat zich niet wegsturen en is deze maand weer teruggekeerd in mijn leven. Kortom ik voel me niet zo goed.
Ben opgebrand en alles lijkt me teveel. Na twee weken voornamelijk binnen zijn geweest lijkt het de huisarts (en mijzelf ook) beter dat ik ook weer energie ga op doen buiten. Positieve gebeurtenissen bewust opzoeken. Kleine dingen waar ik blij van word.
Want weet je? Ik voel me best schuldig naar mijn gezin toe en bovenal naar mijn kind. Dat je soms binnen hangt terwijl je kleuter ook thuis is.
Dus deze zomerse dag zou ik heel even met hem gaan zwemmen. Vitamine D opsnuiven en bewegen in het water is goed voor mijn reuma.
Lachend aangekomen in het zwembad gingen we gauw een duik nemen.
Na de duik ging ik zittend op het randje kijken hoe Dax speelde in het ondiepe badje. Ik keek een mevrouw aan en dacht al wat een bekend gezicht maar die twee werkende hersencellen van mij gaven geen hint.
Lachend ging ze naast me zitten en zei me gedag. Altijd leuk toch?
En dan deze zin: heeft hij nou NOG niet zijn zwemdiploma??
Achteraf denk ik: ik had moeten zeggen NEE trut of denk je dat hij voor zijn plezier met zwembandjes zwemt? Nu wist ik het weer: deze moeder kende ik van de korte periode dat Dax zwemles had.
Ik vertelde van zijn epilepsie en alle gevolgen met betrekking tot zijn ontwikkeling. Dat zwemles even niet belangrijk was.
Vol blijheid vertelde zij mij dat haar dochter één week na haar vijfde verjaardag haar A diploma haalde. en wat denk je? Een week later haar B-diploma.
Dax is vier maanden geleden vijf jaar geworden. Waar hebben we het over? Net of hij extreem laat is. Maar waarom altijd die competitie aanwakkeren?
Jij had geen idee trotse moeder maar jij hebt echt mijn dag verziekt. Ik word zó ontzettend moe van elke keer van dit soort gesprekken.
Ben je zelf zo onzeker dat je aan de hele wereld wilt laten zien hoe perfect jouw kinderen zijn? Waarom leggen zoveel ouders de lat zo enorm hoog voor hun kinderen? Laat deze kleine humpies hun eigen schema aanhouden.
Stimuleren (op een leuke manier) vind ik goed maar daar stopt het voor mij.
Trouwens je had niet eens de beleefdheid om me gedag te zeggen na ons gesprek, want je stond op en liep zo weg. Wat dat betreft kan je nog wel wat van onze zoon leren!
Elke week opmerkingen dat mijn kind nog niet kan fietsen zonder zijwieltjes. Ik weet dat zelf ook wel hoor !!! Ja hij valt vaker dan een gemiddeld kindje, ja hij heeft nog hulp nodig bij aan en uit kleden. Maar weet je? Ik help hem met alle liefde !! Hij heeft genoeg dingen te overwinnen en dat doet hij ook.
Gun mijn kind zijn eigen ritme en hou die opmerkingen maar voor je op deze manier. Je mag altijd dingen vragen maar het is “de toon die de muziek maakt”.
Als je mij alleen maar wilt laten zien dat jouw kind de dingen beter kan (en het ook nog zegt dat onze zoon het steeds kan horen) loop je het risico dat ik die rol duct tape eens voor andere dingen ga gebruiken.
Lieve mensen opgroeien is geen wedstrijd.
Het is al een zegen dat je je kind mag zien opgroeien.
Later als je kind ergens solliciteert vragen ze vast niet op welke leeftijd fietste je zonder zijwieltjes of haalde je je A diploma? Kortom…lekker belangrijk.
Liefs Kaat
Zo is het maar net Kaat!
-x- Es
Deze moeders moeten maar eens beseffen hoeveel geluk wij hebben met onze kinders die veel harder voor alles moeten knokken en altijd met die mooie glimlach en dezelfde volharding laat daar de moeders maar eens een voorbeeld aan nemen en goed naar kijken e n over nadenken hoe onze kinders aan een mega dosis volharding en zelfdiscipline beschikken waar hun kinderen wss nog niet aan toe gekomen zijn omdat de ouders te druk bezig zijn met alle prestaties die komen “aanwaaien” ook hun krijgen uiteindelijk een levensles in wat wij als ouders van onze kinders al jong bijbrengen en met liefde aanleren dat ze plezier en lekker in hun velletje zitten zoals ze zijn en niet perse als eerste dit en als beste dat moeten omdat dat zo mooi is voor het buitenwereldje kinderen onthouden altijd hoe gezellig het vroeger thuis was en hoe veilig en niet of het huis spik en span was of dat ze als eerste ergens over de streep waren en dat moeders of vaders dat in geuren en kleuren aan de “perfecte” buitenwereld rond getetterd moet worden
Dus dat
Knuf Esmeralda
amen ! Mooi verwoord
Maar zit er geen punt op je spatiebord? ha ha ha
Haha nee sla ik altijd over …
Knufff Esmeralda
Ken jullie niet persoonlijk…maar door je lieve zus. Zij leeft zo mee met jullie en met haar apengatje…Ook voor mij en Hans is ze zo lief. Wat heb jij een TOP ZUS….liefs Cisca Brasser
Hoi Cisca,
Bedankt voor je lieve berichtje.
Ik heb inderdaad een TOP zus, niet alleen voor mij en Dax is ze superlief maar ze heeft een groot hart voor mensen die lief voor haar zijn.
We hebben nauwelijks familie dus het is fijn dat we zo een goede band hebben.
Hopelijk gaat het al iets beter met uw been.
Groetjes Karin
Hoi Karin, morgen gaat het gips eraf, daarna foto en maar hopen dat het goed genezen is en niet weer gips krijg! Het allerbeste 4all met vriendelijke groetjes Cisca Brasser- Venneker.
Hoop dat u nu zonder gips bent en weer langzaam aan kan lopen.
Wat ongelofelijk gemeen!
Zo naar als mensen kunnen doen, ik haat het!
Niks van aantrekken Kaat!
DAX doet alles op zijn eigen tempo, dat is goed voor hem!
Dikke digitale knuffel xoxox
Hoi Christa,
Ik trek me er ook verder niks van aan….moet gewoon zorgen dat mijn adrem-skills altijd aan staan 🙂
Dank je wel voor je lieve reactie en de knuffel
Amen!!
Lieve kaat
Kick was 7 toen hij ze zwemdiploma haalde en 6 toen hij zonder zijwieltjes fietste…………en wat hadden mensen daar ook hun mening over pfffffff om moe van te worden ik snap je helemaal.
Maar wat kunnen wij trots zijn op onze mannen want in heelveel dingen kunnen de meeste volwassenen nog heelveel van onze mannen leren!!!!!!
Ik ben super trots op jullie en op Dax want je gaat er altijd maar weer voor hoe moeilijk dat soms ook zal zijn!!!
Hele dikke knuffel
dank je wel 🙂
Hoi dat was bij ons ook zo. 6 fietsen en 7 zwemdiploma..gelukkig niet zoveel commentaar gehad maar ik herken de types wel. Vervelend maar uiteindelijk Boeien!!!! Veel plezier samen!
Moppie ik kan mij indenken dat het nu allemaal teveel is! Doe rustig aan met jezelf! Dikke knuf!!!!
Hoi hoi,
Heftig om zo elke keer met dingen geconfronteerd te worden.
Maar dax doet alles op zijn eigen tempo en de dingen komen vanzelf goed wanneer hij daar klaar voor is.
Onze zoontje is bijna twee en half, was heeeeel vroeg met alles..
Maar als ik met andere moeders spreek hierover besef ik mezelf heel goed dat die van ons gewoon erg snel was met alles..
Trek je niks aan van wat een ander beter heb, beter kan en beter weten!
Liefde is belangrijker als je kind drillen.
Liefs Colinda
Zo is het.. ieder kind zijn eigen tempo.. of ze nu wel of niet “speciaal” zijn.
Prestaties moeten ze al genoeg leveren van de maatschappij.
Gewoon lekker blij zijn en kind ..kind laten zijn
Ben het helemaal met je eens!
Vind het zelf ook vreselijk dat de kinderen alles voor een bepaalde tijd MOETEN.
Mijn zoon wordt straks 4,
en nee, hij is nog verre van zindelijk…
De een na de andere opmerking komt…
Ja want dan mag hij ook nog niet naar school. (Ja, ik weet het!)
Het geeft mij een ontzettende druk, wat ik onbedoeld ook naar hem door geef…
Blegh! Zo niet tof! Haat aan dat soort moeders! Al doet ze het waarschijnlijk niet eens bewust, maar gaat gewoon om het idee.
En jij rustig aan hè! Dikke knuffel!
Weet je dat ze eigenlijk motorisch pas aan zwemmen toe zijn als ze vijf zijn?! Ook wat kracht betreft. Hoeveel kinderen houden aan het eind van hun eerste baantje bij het afzwemnen nog maar net hun hoofd boven water?!
Je bent dus helemaal niet laat!
Hoi Kaat,
Weer een goed geschreven verhaal. Alleen minder leuk om te lezen. Je zou gewoon hopen dat het fictie was, maar het is helaas harde realiteit. Sommige mensen hebben de kwaliteit om je binnen de kortst mogelijke tijd over de rooie te krijgen. Dat soort mensen kun je beter mijden. Ik heb bijvoorbeeld enige familieleden uit mijn facebook lijst “ontvriend”. Dit soort mensen levert negatieve energie. Elke arts die iets weet over burnout zal zeggen dat je positieve energie moet opzoeken tijdens je burnout. Ik ben hierin helaas ook ervaringsdeskundige. Geef je burnout WEL alle tijd. Ieder mens is anders, maar je moet niet te vroeg denken dat het voorbij is. Ik heb daarin wel één ding geleerd, (en ook een beetje van Hazes😊), “leef je leven zials jij dat wil”. Wat die kleine betreft heb je helemaal gelijk dat het geen wedstrijd is. Het is inderdaad een zege je kind te zien opgroeien. Het is geweldig je kind blij te zien met kleine dingen.
Ik word binnenkort opa van een kleinzoon, en ik waarschuw nu vast iedeeen die straks begint te zeiken over zwembandjes en zijwieltjes van hun keinkind . Lekker belangrijk!
Bah wat een nare manier van dat zeggen ook. Wat je zegt. Lekker belangrijk! Kinderen doen sowieso alles op hun eigen tempo, wat wij ook zouden willen zien.
Ach Kaat laat ze kletsen!! Ik herken het en had er ook moeite mee maaaar mijn kind heeft het gered tot leuke volwassene! Komt goed met jouw kind! Gewoon tijd, ruimte en liefde geven! Je bent n topmoeder!! Volgende keer gewoon die tape gebruiken 😉
Mijn zoon heeft/had een beroerde motoriek. Kon pas met 18 maanden lopen. Zwemmen en fietsen was een drama. Zn handschrift is nagenoeg onleesbaar.
Nu is hij 24.
Op zn (net) 21e technische HBO diploma gehaald, nu een goeie baan en deze week zelfs een prachtig huis gekocht.
Ben supertrots op zn doorzettingsvermogen, want dat heeft hij daardoor wel geleerd.